ماه سامرا: بسته مناسبتی ویژه امام حسن عسکری علیه السلام صفحه 68

فصل دوم:دربرابر انحرافات

1. برخورد با دوگانه پرستان

«محمدبن ربیع» می گوید: «در اهواز با مردی دوگانه پرست گفت وگو و مناظره کرده بودم، سپس به شهر سامرّا رفتم. بخشی از سخنان آن دوگانه پرست بر من اثر گذاشته بود و دلم آن را پذیرفته بود.

در روزی که ملاقات عمومی مردم با خلیفه وقت بود، من در خانه «احمد بن خضیب» نشسته بودم. امام حسن عسکری علیه السلام از دارالخلافه وارد شد، به من نگریست و با انگشت سبابه اش به من اشاره کرد و گفت: «خدا یکتاست؛ یکتا و فرد.» من آن چنان در برابر قاطعیت و سلامت و گفتار او تحت تأثیر قرار گرفتم که بی هوش شدم و بر زمین افتادم. (1)

2. برخود با واقفیه

گروهک واقفیّه به پیشوایی هفت تن از امامان؛ یعنی تا امام کاظم علیه السلام معتقد بودند و امامان بعدی را قبول نداشتند. یکی از اصحاب از اهل جبل (بلاد کوهستانی غرب ایران) در نامه ای به امام حسن عسکری علیه السلام نوشت: «نظرتان درباره واقفیه چیست؟ آیا آنان را از خود می دانید یا از آنها بیزاری می جویید؟!»

امام حسن عسکری علیه السلام در پاسخ نوشت: «آیا به عمویت ترحم می کنی؟ خدا او را رحمت نکند، از او بیزازی بجوی.

من در پیشگاه خدا از گروه واقفیه بیزارم. با آنان دوست نشو و از بیمارانشان عیادت نکن. برای تشییع جنازه آنها نرو و هرگز بر جنازه آنان نماز نخوان، خواه امامی را که از سوی خداوند منصوب شده است، انکار کنند یا امامی نزد خود بیفزایند.