ماه سامرا: بسته مناسبتی ویژه امام حسن عسکری علیه السلام صفحه 28

زندان بان با شتاب نزد حضرت آمد و دید ایشان لباس بر تن کرده و آماده خروج از زندان است. پیام معتمد را رساند، امّا برجای خود ماند. زندان بان پرسید: چرا ایستاده اید؟

امام علیه السلام فرمود: تا آنکه جعفر بیاید. زندان بان گفت: فقط دستور آزادی شما صادر شده است نه جعفر. حضرت فرمود: نزد معتمد برو و به او بگو که من و او را با همدیگر از خانه گرفته و آورده ای و اگر تنها برگردم، مسائلی پیش خواهد آمد که از تو پنهان نیست.

زندان بان نزد خلیفه برگشت و گفته های امام را ابلاغ کرد. او نیز دستور داد جعفر را آزاد سازند. امام علیه السلام در حالی که از زندان خارج شد این آیه را می خواند. «یُریدُونَ لِیُطْفِؤا نُورَاللّه بِأفواهِهِمْ وَاللّهُ مُتِمُّ نورِهِ وَلَوْکَرِهَ الکافِروُنَ؛ (1) می خواهند با دهان هایشان نور خدا را خاموش کنند و خداوند نور خود را به کمال خواهد رساند اگرچه کافران نپسندند.» (2)

امام حسن عسکری علیه السلام در دوران زندگی، پیوسته تحت مراقبت های شدید امنیتی و فشارهای دربار عباسی بود و شیعیان ایشان نیز تحت تعقیب و آزار قرار می گرفتند. سرانجام معتمد امام حسن عسکری علیه السلام را مسموم کرد و به شهادت رساند.

ه_) اوضاع شیعیان در زمان امام عسکری علیه السلام

به دو دلیل فشارها و محدودیت های خلفای عباسی بر شیعیان زمان امام عسکری علیه السلام بسیار زیاد بود:

1. در زمان امام عسکری علیه السلام شیعه به صورت قدرت بزرگی در عراق درآمده بود و تمام مردم می دانستند که این گروه، حکومت هیچ یک از عباسیان را مشروع نمی دانند.

2. طبق روایات و اخبار متواتر خاندان عباسی و پیروان آنان، می دانستند مهدی موعود که تار و مار کننده حکومت های خودکامه است، از نسل حضرت عسکری علیه السلام خواهد بود.