- پیشگفتار 1
- آخرین خورشید پیدا 6
- زندگی در محاصره ی دشمن 9
- اشاره 15
- نگاهی به عملکرد دشمن 15
- ایجاد تردید در امامت 24
- رقیب یا یاور؟ 27
- ناشناس ماندن 31
- برخی ویژگی های امام 33
- عبادت و اطاعت پروردگار 33
- زهد و بی رغبتی به دنیا 37
- حلم و بردباری 38
- کرم و بخشندگی 39
- دلسوزی و مراقبت نسبت به شیعیان 41
- گواهی دشمنان بر فضیلت امام 43
- اشاره 46
- مبارزه و ستم ستیزی امام 49
- در آرزوی وصال 60
- در انتظار شهادت 70
- پس از امام 79
- در سایه سار کلام امام 86
پیشگفتار
بسم الله الرحمن الرحیم (یا صاحب الزمان ادرکنا) پاسداری از حریم توحید و حفظ سنتهای مبتنی بر وحی، در ادامه ی رسالت پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، مهمترین مسئولیتی بوده که بر دوش هر یک از امامان بزرگوار ما سنگینی می کرده است. ادای این مسئولیت در دورانهای مختلف، بر حسب شرایط گوناگون اجتماعی و برخوردهای متفاوت حکومتهای غیر الهی، شکلهای گوناگون داشته است. بدون تردید یکی از دشوارترین دورانهایی که کیان ولایت و امامت به عنوان حصن و حصار ارزشهای توحیدی، و موجودیت موالیان و معتقدین به رهبری معصومین علیهم السلام، به عنوان مرزداران و پاسبخشان آن را، تهدید به نابودی می کرده است، دوران پس از شهادت امام رضا علیه السلام تا آغاز غیبت حضرت مهدی ارواحنا فداه است. دورانی که در آن، انواع توطئه ها برای محو اسلام ولایت و جایگزینی اسلام خلافت، صورت گرفته و شدیدترین فتنه ها برای دور نگهداشتن جامعه ی اسلامی از مسیر رهبری اهل بیت علیهم السلام طرح ریزی شده است. این فتنه ها و توطئه ها که در طی شش سال امامت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام، از رشد و پیچیدگی بیشتری برخوردار بوده،