حضرت امام مهدی علیه السلام صفحه 12

از آن بزرگوار - امام مهدی - علیه السلام - متواتر و پی در پی آورده شده است. [101] . [ صفحه 100]

تعیین وقت ظهور

چنانکه اشاره کردیم، دوره غیبت کبری امام زمان - علیه السلام - پس از وفات جناب ابوالحسن سمری چهارمین نایب خاص آن بزرگوار آغاز شد و تا حال این غیبت ادامه دارد. ظهور و قیام امام - علیه السلام - در پایان این دوره بنا به مصلحت حق و به فرمان خداوند متعال خواهد بود. پیشوایان معصوم - علیهم السلام - ما در روایات و اخبار و احادیث بسیاری تصریح فرموده اند که برای قیام و ظهور آن بزرگوار نمی توان تعیین وقت کرد. فقط خدای بزرگ می داند، و قیام ناگهانی و به فرمان حضرت حق واقع خواهد شد، و هر کسی تعیین وقت برای ظهور حضرت کند، دروغگو خواهد بود. فضیل از حضرت امام باقر - علیه السلام - پرسید: آیا برای قیام صاحب الامر وقتی تعیین می شود؟ امام سه بار به تکرار فرمود: تعیین کنندگان وقت برای ظهورش دروغگو هستند. [102] . [ صفحه 101] اسحاق بن یعقوب نامه ای را توسط جناب محمد بن عثمان عمری به خدمت امام زمان - علیه السلام - فرستاد و سوالاتی را مطرح نمود. حضرت در فرازی از پاسخ نامه، در زمینه وقت ظهور امام قائم فرمودند: و اما ظهور فرج به فرمان خداوند متعال وابسته است، و تعیین وقت گنندگان، و دروغگو هستند. [103] البته منظور، تعیین وقت دقیق زمان ظهور حضرت است و اینگونه تعیین وقت را امامان معصوم - علیهم السلام - بهیچ وجه جایز نشمردند و

آن را از اسرار حضرت حق دانسته اند. اما علاماتی را در این مورد ذکر فرموده اند. وقتی که آن حوادث و علامات پیش آید، نزدیک بودن ظهور را نوید می دهند. [ صفحه 102]

قیام امام

پیشوایان معصوم - علیهم السلام - روایاتی را درباره قیام حضرت مهدی - علیه السلام - و وقایع آن فرموده اند و از گذشته و زمان خود مطالبی را در این باره نقل کرده اند. از مجموع آنها چنین بر می آید که: آن بزرگوار پس از غیبتی طولانی به فرمان خدای بزرگ در مکه و کنار کعبه (میان رکن و مقام) ظهور و قیام می فرماید. پرچم اسلام و شمشیر و عمامه و پیراهن رسول خدا، همراه او خواهد بود و به وسیله فرشتگان یاری می شود. خشمگین و خونخواهانه قیام می کند، و به قتل بی امان دشمنان خدا و مکتب اسلام می پردازد، و از همه ستمگران و زور مداران و جورگران انتقام می گیرد. یاران ویژه و نزدیکان مخصوص آن حضرت، سیصد و سیزده نفر خواهند بود که در مکه با آن امام بزرگوار بیعت می کنند و قائم - علیه السلام - مدتی در مکه خواهند ماند و بعد از آن به طرف شهر [ صفحه 103] مدینه حرکت می کنند. یاران و پیروان او مردان سلحشور و مبارز، صالح، غیرتمند، با تقوا و با ایمان خواهند بود. اینان راهبان شب و عابدان سر بر سجاده و شیران روز و سلحشوران تعرصه جنگ و ستیزاند. این مردان خدای و صالحان حقیقی، دلهایشان چون آهن محکم و استوار است و در اطاعت و فرمانبرداری از

آن حضرت بسیار کوشا، و در پیکار و جدال پیروزمند خواهند شد. امام - علیه السلام - پس از مبارزاتی چند که در شهر مدینه انجام داد با سپاه خود به عراق و کوفه حرکت می کند و در کوفه با سید حسنی دیدار می نماید و سید و همه سپاهیانش - جز تعدادی که ذکر شد. - با آن بزرگوار بیعت می کنند، و عیسای مسیح - علیه السلام - از آسمان فرو آید و امام را یاری می نماید و در هنگام برگزاری نماز به ایشان اقتدا می کند. مرکز حکومت و اقتدار عدالت حضرت، شهر کوفه است و آن حضرت، شرق و غرب جهان را فتح می کند و اسلام و قوانین قرآنی را بر سراسر جهان حکمفرما می سازد، و دین را تجدید می کند و غبار نادرستیها و کژی را از چهره ناب اسلام بر می گیرد و زنگ دوران را از آن می زداید، و طبق کتاب خدا و سنت پیامبر - صلی الله علیه و آله - و راه معصوم - علیهم السلام - رفتار می کند و حکومت اسلامی را بر قرار می سازد. او مانند امیر مومنان، علی - علیه السلام - غذایش ساده و لباسش خشن است. [ صفحه 104] برکات زمین در زمان حکومت امام قائم - علیه السلام - آشکار می شود. ثروت و نعمت و محصولات زیاد می گردد. فقر در بین مردم از میان می رود و همگان در چنان رفاه و نعمتی خواهند بود که کسی برای پرداخت زکات و صدقه فقیری را نمی یابد و به هر کسی مراجعه

کند کسی از او چیزی نپذیرد. مومنان و پیروان زیادی به شوق مجاورت با امام - علیه السلام - در کوفه ساکن می شوند. برای گنجایش نمازگزاران که به آن بزرگوار اقتدار می کنند، مردم مسجد بسیار وسیعی بنا می کنند که هزار در خواهد داشت. عدل و امنیت در زمان حکومت امام - علیه السلام - چنان در همه جا سایه گستر و پرتو افشان می شود، که اگر زن پیری، طبق طلا یا جواهری را بر سر بگیرد و به تنهایی و پیاده از شهری به شهر دیگری سفر کند. کسی مزاحمش نشود و در ثروت و طلایش طمع نورزد. زمین، گنجینه و دفینه های خود را برای حضرت امام - علیه السلام - ظاهر می سازد و آن بزرگوار تمام ویرانیهای ستمدیدگان را - که از جورگران زورمند حال آمد است. - آباد می کند. وقتی که آن گرامی قیام نماید، خداوند متعال به دیدگان و گوشهای پیروانش مدد می بخشد تا مانع و حایل و پرده ای بین آنان و امامشان مشاهده نشود و آن بزرگوار با آنان سخن می گوید و یارانش گفتار او را می شنوند و به حضرت می نگرند در حالی که امام در جای خود قرار دارد. خداوند متعال، دست لطف و مرحمت و محبت خویش را در زمان ظهور آن [ صفحه 105] حضرت بر بندگانش بر می کشد و نهایت عنایت خود را مبذول می دارد و عقلهای آنان کامل می شود. آن بزرگوار میان مردم به روش حضرت داوود - علیه السلام - و رسول خدا - صلی الله علیه و آله و

سلم - قضاوت و داوری می کند و هر چه را که پیامبر اسلام به عمل آورده است، او نیز انجام می دهد و همانند رسول خدا سنتهای جاهلی را از بین خواهد برد و اسلام را حیاتی دوباره خواهد بخشید. [104] . [ صفحه 106]

چند وظیفه از وظایف شیعیان