درهوای او: مباحثی پیرامون عشق و محبت به امام زمان علیه السلام صفحه 65

حضور محبوب

روز مرگم نفسی وعده دیدار بده

وانگهم تا به لحد فارغ و آزاد ببر

در آن لحظات غربت و تنهایی و ترک دیار فانی و آغاز سفر به دیار باقی که ترس آن لرزه بر اندام می اندازد، عاشق در خوشی و آرامش است که آن لحظه برای او بوی آشنایی دارد و اثری از غریبی و غربت نیست. معشوق می آید و عاشق با نظاره­ای بر رخ او، جان خویش را تسلیم می نماید.

اصلاً بنای معشوق بر دستگیری و رسیدگی به عاشق بوده است. حال چه زمانی ، نیازمند تر از لحظه­ی جان دادن.

از امام صادق علیه السلام پرسیدند:

آیا مؤمن از قبض روحش ناخشنود است؟

فرمود : نه (بلکه خشنود است)....

عزرائیل به او می گوید: چشمهایت را بگشا و ببین که پیامبر خدا ، امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام و امامانند که دوستان و رفقای تو هستند. پس مؤمن دیده می گشاید و نظر می­کند.(1)