- مقدمه 1
- اشاره 6
- باب اول: نام و اوصاف 6
- حضرت مهدی علیه السلام از اولاد حضرت فاطمه علیها السلام 9
- اوصاف ظاهری حضرت 9
- اشاره 11
- باب دوم: شناخت امام 11
- شناخت امام زمان علیه السلام 12
- خالی نبودن زمین از حجت 14
- نیاز به امام 18
- امام زمان علیه السلام قرین قرآن 18
- نص بر امامت امام زمان علیه السلام 18
- امام دوازدهمین 22
- حضرت مهدی علیه السلام واسطه ی فیض الهی 22
- معصوم بودن امام زمان علیه السلام 22
- نماز حضرت عیسی علیه السلام پشت سر امام مهدی علیه السلام 24
- امام زمان علیه السلام وارث انبیاء علیهم السلام 26
- نزول ملائکه بر امام زمان علیه السلام 26
- سنت انبیاء در امام زمان علیه السلام 28
- سن طولانی حضرت 32
- در سن جوانی 34
- اوصاف حضرت 34
- باب سوم: غیبت 36
- اشاره 36
- غیبت صغری و کبری 37
- حتمی بودن غیبت 37
- حضرت ادریس علیه السلام 39
- غیبت انبیاء علیهم السلام 39
- حضرت نوح علیه السلام 41
- حضرت هود علیه السلام 41
- حضرت یوسف علیه السلام 43
- حضرت ابراهیم علیه السلام 43
- معنای غیبت 47
- حضور امام در حج 49
- ظلم و جور مردم 51
- علل غیبت 51
- آزمایش 51
- عدم بیعت با طاغوت 53
- خوف از جان 55
- اتمام حجت 55
- آخرین دولت 57
- سری از اسرار 57
- خوف از دشمن 57
- عدم بیعت 59
- خورشید پشت ابر 59
- فایده امام غائب 59
- باب چهارم: وظایف 61
- اشاره 61
- انتظار فرج 62
- انتظار، شرط قبولی اعمال 64
- برتری مردم زمان غیبت 64
- رابطه با امام 66
- حفظ دین در غیبت 66
- تسلیم 68
- تأسف و نارضایتی از غیبت 68
- دست یابی به معرفت 70
- تقوا 70
- پیروی از امام 70
- ناراحت از فراق 72
- یاد امام 72
- امر به دوستی امام زمان علیه السلام 74
- رجوع به نائبان عام 74
- خدمت به حضرت 76
- دعا برای فرج 78
- اشاره 80
- باب پنجم: ملاقات کنندگان 80
- ملاقات کنندگان 81
- اشاره 87
- باب ششم: یاران 87
- لشکریان امام 88
- همراهان حضرت 96
- حضرت خضر، همراه امام 98
- اشاره 100
- باب هفتم: ظهور و قیام 100
- قوم زمینه ساز ظهور 101
- اصلاح یک شبه امر حضرت 101
- اولین بیعت کننده با امام 101
- تعیین وقت ظهور 103
- وقت ظهور 103
- اولین سخن هنگام ظهور 103
- نشانه های ظهور 105
- ندای آسمانی 111
- سفیانی 113
- اشاره 117
- باب هشتم: حکومت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) 117
- پرچم امام زمان علیه السلام 118
- حکومت امام زمان علیه السلام 118
- مدت حکومت امام زمان علیه السلام 120
- روش حضرت در حکومت 120
- قضاوت داوودی 123
- قدرت امام در حکومت 123
- روش امام، روش پیامبر(ص) 123
- اشاره 125
- باب نهم: زیبائی های ظهور 125
- آبادانی فراگیر 126
- عدالت 126
- عدم فقر 126
- زیبائی های ظهور 126
- عدم بیماری 126
- دین واحد 128
- باب دهم: رجعت 132
- اشاره 132
- رجعت 133
- باب یازدهم: آیات مهدوی 135
- اشاره 135
- آیات مهدوی 136
- باب دوازدهم: ولادت امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) 143
- اشاره 143
- منزل حضرت 144
- ولادت حضرت و تکلم در کودکی 144
- جریان مادر امام زمان علیه السلام 144
- میلاد امام زمان علیه السلام 152
أَنْبِیَاءَ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَکَلَّمُوهُ وَ خَاطَبُوهُ وَ تَاجَرُوهُ وَ رَاوَدُوهُ وَ کَانُوا إِخْوَتَهُ وَ هُوَ أَخُوهُمْ لَمْ یَعْرِفُوهُ حَتَّی عَرَّفَهُمْ نَفْسَهُ وَ قَالَ لَهُمْ: أَنَا یُوسُفُ فَعَرَفُوهُ حِینَئِذٍ، فَمَا تُنْکِرُ هَذِهِ الْأُمَّهُ الْمُتَحَیِّرَهُ أَنْ یَکُونَ اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ یُرِیدُ فِی وَقْتٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ أَنْ یَسْتُرَ حُجَّتَهُ عَنْهُمْ. لَقَدْ کَانَ یُوسُفُ إِلَیْهِ مُلْکُ مِصْرَ وَ کَانَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ أَبِیهِ مَسِیرَهُ ثَمَانِیَهَ عَشَرَ یَوْماً فَلَوْ أَرَادَ أَنْ یُعْلِمَهُ بِمَکَانِهِ لَقَدَرَ عَلَی ذَلِکَ وَ اللَّهِ لَقَدْ سَارَ یَعْقُوبُ وَ وُلْدُهُ عِنْدَ الْبِشَارَهِ تِسْعَهَ أَیَّامٍ مِنْ بَدْوِهِمْ إِلَی مِصْرَ فَمَا تُنْکِرُ هَذِهِ الْأُمَّهُ أَنْ یَکُونَ اللَّهُ یَفْعَلُ بِحُجَّتِهِ مَا فَعَلَ بِیُوسُفَ وَ أَنْ یَکُونَ صَاحِبُکُمُ الْمَظْلُومُ الْمَجْحُودُ حَقَّهُ صَاحِبَ هَذَا الْأَمْرِ یَتَرَدَّدُ بَیْنَهُمْ وَ یَمْشِی فِی أَسْوَاقِهِمْ وَ یَطَأُ فُرُشَهُمْ وَ لَا یَعْرِفُونَهُ حَتَّی یَأْذَنَ اللَّهُ لَهُ أَنْ یُعَرِّفَهُمْ نَفْسَهُ کَمَا أَذِنَ لِیُوسُفَ حِینَ قَالَ لَهُ إِخْوَتُهُ: إِنَّکَ لَأَنْتَ یُوسُفُ ؟ قالَ: أَنَا یُوسُف.
51. حَدَّثَنَا أَبُو الْجَارُودِ زِیَادُ بْنُ الْمُنْذِرِ قَالَ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ علیه السلام: إِذَا ظَهَرَ الْقَائِمُ علیه السلام ظَهَرَ بِرَایَهِ رَسُولِ اللَّهِ(ص) وَ خَاتَمِ سُلَیْمَانَ وَ حَجَرِ مُوسَی وَ عَصَاه.
52. یعقوب بن سراج عن صادق علیه السلام: خَرَجَ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ مِنَ الْمَدِینَهِ إِلَی مَکَّهَ بِتُرَاثِ رَسُولِ اللَّهِ(ص) قُلْتُ وَ مَا تُرَاثُ رَسُولِ اللَّهِ(ص) فَقَالَ سَیْفُهُ وَ دِرْعُهُ وَ عِمَامَتُهُ وَ بُرْدُهُ وَ رَایَتُهُ وَ قَضِیبُهُ وَ فَرَسُهُ وَ لَأْمَتُهُ وَ سَرْجُهُ.
سنت انبیاء در امام زمان علیه السلام
53. عَنْ سَعِیدِ بْنِ جُبَیْرٍ قَالَ: سَمِعْتُ سَیِّدَ الْعَابِدِینَ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ علیه السلام یَقُولُ فِی الْقَائِمِ مِنَّا سُنَنٌ مِنَ الْأَنْبِیَاءِ سُنَّهٌ مِنْ أَبِینَا آدَمَ علیه السلام وَ سُنَّهٌ مِنْ نُوحٍ وَ سُنَّهٌ مِنْ إِبْرَاهِیمَ وَ سُنَّهٌ مِنْ مُوسَی وَ سُنَّهٌ مِنْ عِیسَی وَ سُنَّهٌ مِنْ أَیُّوبَ وَ سُنَّهٌ مِنْ مُحَمَّدٍ(ص)؛ فَأَمَّا مِنْ آدَمَ وَ نُوحٍ: فَطُولُ الْعُمُرِ وَ أَمَّا مِنْ إِبْرَاهِیمَ؛ فَخَفَاءُ الْوِلَادَهِ وَ اعْتِزَالُ النَّاسِ وَ أَمَّا مِنْ مُوسَی: فَالْخَوْفُ وَ الْغَیْبَهُ وَ أَمَّا مِنْ عِیسَی: فَاخْتِلَافُ النَّاسِ فِیهِ وَ أَمَّا مِنْ أَیُّوبَ: فَالْفَرَجُ بَعْدَ الْبَلْوَی وَ أَمَّا مِنْ مُحَمَّدٍ(ص): فَالْخُرُوجُ بِالسَّیْفِ.