پایان سلطه کفر، آغاز نفاق از دیدگاه قرآن و حدیث(تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 11

فصل اول:پايان سلطه كفر (تاريخ برائت از مشركين)

مرحله نهايي مبارزه با كفر و شرك

«بَرآءَةٌ مِنَ اللّهِ وَ رَسُولِهآ اِلَي الَّـذينَ عهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكينَ...!» (1 تا 16/توبه)

-23

يكي از مقاطع مهم تاريخ اسلام با نزول سوره توبه و آيات مشهور به «آيات بَرائت»آغاز مي‌گردد. اين آيات بعد از مراجعت رسول اللّه صلي‌الله‌عليه‌و‌آله از جنگ تبوك (كه در سال نهم هجرت اتفاق افتاد،) نازل گرديد. قبل از اين تاريخ، رسول اللّه صلي‌الله‌عليه‌و‌آله مكــه را فتح كرده بود، ولي دستوري از جانــب خداي‌تعالي درباره مشركين و كفاري كه با مسلميــن معاهــده و پيمــان بسته بودند، صــادر نشده بــود، تا آن كـه ايـن آيـات نـازل گـرديـد و اعلام فرمود:

- «اين آيات بيزاري و برائت خدا و رسولش از مشركاني است كه شما مسلمين با آن‌ها پيمان بسته‌ايد، پس، شما اي مشركين! چهار ماه آزادانه در زمين سير كنيد، (پيمان‌تان معتبر است)، و بدانيد كه شما عاجزكنندگان خدا نيستيد، و اين كه خدا خواركننده كافران است! و اين آيات اعلامي است از خدا و رسولش به مردم در روز «حج اكبر» كه: خدا و رسولش

(24) پايان سلطه كفر، آغاز نفاق

بيزارند از مشركين! حال اگر توبه كرديد، كه توبه برايتان بهتر است، و اما اگر سرپيچيديد، پس بدانيد كه شما ناتوان‌كننده خدا نيستيد!

و تو اي محمد! كساني را كه كفر ورزيدند به عذاب دردناكي بشارت ده! مگر آن كساني از مشركين، كه شما با آن‌ها عهد بسته‌ايد و آن‌ها به هيچ‌وجه عهد شما را نشكسته‌اند، و احدي را عليه شما پشتيباني و كمك نكرده‌اند، عهد اينان را تا سرآمد مدتش بايد استوار بداريد! كه خدا پرهيزكاران و متقين را دوست مي‌دارد!

پس وقتي ماه‌هاي حرام تمام شد، مشركين را هر جا يافتيد بكشيد و دستگيرشان كنيد و محاصره‌شان كنيد، و بر آن‌ها در هر كمينگاهي بنشينيد، پس اگر توبه كردند و نماز به پا داشتند و زكات دادند راهشان را باز گذاريد و رهايشان سازيد، بي‌گمان خدا آمرزگار رحيم است...!»