پایان سلطه کفر، آغاز نفاق از دیدگاه قرآن و حدیث(تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 42

- «هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ!» (4 / منافقون)

يعني ايشان در عداوت مسلمانان به حد كاملند و از اين جهت بدترين دشمنان هستند، كه در واقع دشمن هستند و در ظاهر آدمي آن‌ها را دوست خود مي‌پندارد. - «وقتي به منافقان گفته مي‌شود كه: بياييد تا رسول اللّه براي شما از خدا طلب مغفرت كند، از در اعراض و استكبار سرهاي خود را برمي‌گردانند.» (5 / منافقون)

معلوم است كه اين پيشنهاد وقتي به آنان داده مي‌شده كه فسقي يا خيانتي مرتكب مي‌شدنــد و مردم از آن باخبر مي‌گشتند.

(92) پايان سلطه كفر، آغاز نفاق

سپــس خداونــد تعالي به رســول گرامــي خــود مي‌فــرمــايــد:

- «چه برايشان استغفار كني و چه نكني برايشان يكسان است، و استغفار سودي به حال آنان ندارد، چون منافقين فاسقند، و از زي عبوديت الهي خارجند، و خداوند مردم فاسق را هرگز هدايت نمي‌كند!» (6 / منافقون) (1)

روزهاي سخت پيامبر در مبارزه با نفاق

«وَ اِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَيُبَطِّئَنَّ فَاِنْ اَصابَتْكُمْ مُصيبَةٌ قالَ... .» (72 تا 76 / نساء)

1- الـميــــــــــــــــزان ج 38، ص 205.

روزهاي سخت پيامبر در مبارزه با نفاق (93)