پایان سلطه کفر، آغاز نفاق از دیدگاه قرآن و حدیث(تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 62

چنان كه خدا مي‌خواست همين‌ها را بر شما مسلط مي‌كرد، كه در اين صورت مسلما با شمــا مي‌جنگيدند، بنابراين، اگر از شما دوري گزيدند و با شما به جنگ نپرداختند، و با شما مسالمــت برگزيدند، خداوند هيچ راهــي براي شما عليــه آنان قـرار نداده است!

به‌زودي شما با جماعتي برخورد خواهيد كرد كه هم شما و هم قوم خود را امان خواهند داد، ولي هروقت آنان را به‌طرف فتنه برگردانند، برمي‌گردند. پس، اگر از شما كناره نگرفتند، و با شما به‌طور مسالمت‌آميز رفتار نكردند، و دست از شما برنداشتند، آنان‌را بگيريد، و هركجا ديديد بكشيد! اين‌ها هستند كه ما براي شما سلطه واضحي عليه آنان قرار داده‌ايم!» (85تا91/ نساء) (1)

1- الـميـــــــــــــــزان ج 9، ص 45.

(134) پايان سلطه كفر، آغاز نفاق

منافقين مرتد: رجعت به كفر بعد از ايمان

«اِنَّ الَّذيــنَ ارْتَدُّوا عَلي اَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَي...!» (25 / محمد)

قرآن مجيد درباره يك گروه ديگر از افرادي كه در صدر اسلام با كفار خصوصيتي پيدا كرده بودند، در آيه فوق شرح مي‌دهد، و مي‌فرمايد:

- «كساني كه بعد از روشن شدن راه هدايت به كفر قبلي خود بر مي‌گردند، شيطان اين عمل زشت را در نظرشان زينت داده، و به آمالي كاذب آرزومندشان ساخته است. اين بدان جهت گفتيم كه اين بيماردلان به كفاري كه از آيات خدا كراهت دارند، گفتند:

منافقين مرتد: رجعت به كفر بعد از ايمان (135)

- مـا در پـاره‌اي امـور شمـا را اطـاعت خـواهيم كرد!»