مشخصات قرآن و تاریخ وحی و تنظیم و تفسیراز دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 163

در آيه فوق قرآن مجيد خطاب به رسول گرامي اسلام صلي‌الله‌عليه‌و‌آله مي‌فرمايد:

- «اگر ما قرآن را اعجمي مي‌كرديم، يعني كلامي بود كه مقاصدش را نمي‌رسانيد، و نظمش بليغ نبود، كفار قوم تو مي‌گفتند: چرا آياتش را روشن و مبين نكردي؟ و چرا مطالبش را از هم جدا نساختي؟ آيا كتابي اعجمي و گنگ بر مردمي عربي نازل مي‌شود؟ و اين دو با هم منافات دارد!»

(كلمه «اَعْجَميّ» به معناي غير عربي و غير بليغ است، چه اين‌كه اصلاً عرب نباشد يا آن‌كه عــرب باشد ولي لكنتي در زبانــش باشد، پس كلمه اعجمي صفت چنين شخصي است، نه صفت كلام) خداوند متعال در جواب آنــان مي‌فرمايد:

(314) مشخصات قرآن

- «بگو! اين قرآن براي كساني است كه ايمان بياورند، چه عرب باشند و چه غير عرب، قرآن براي آنان هدايت و شفاست!» (44 / فصلت)

ايـن آيـات ايـن نكتـه را بيـان مـي‌كننـد كـه:

اثر و خاصيت قرآن داير مدار واژه عربي آن نيست، بلكه اين مردم هستند كه در مقابل آن، دو جورند: طايفه‌اي با ايمان، و طايفه‌اي ديگر بي ايمان! و گرنه قرآن هدايت و شفاست! براي كسي كه داراي ايمان باشد، او را به سوي حق هدايت مي‌كند، و بيماري دروني شك و اضطراب او را بهبود مي‌بخشد، و در عين حال براي كساني كه ايمان نمي‌آورند - همان‌هائي كه در گوش خود پنبه چپانده‌اند - ضلالت و كوري است، و باعث آن اسـت كه حق و راه رشاد را تشخيص ندهند.(1)

1- الـميـــــــزان ج : 34، ص : 320.

عدم تأثير زبان در هدايت و شفا بودن قرآن (315)

قرآن، فرقان بين حق و باطل