مشخصات قرآن و تاریخ وحی و تنظیم و تفسیراز دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 99

«در روزهايي كه جنگ يمامه اتفاق افتاد، ابي بكر به طلب من فرستاد. وقتي به نزد او رفتم ديدم عمر بن خطاب هم آن‌جاست. ابوبكر گفت: عمر نزد من آمده و مي‌گويد كه واقعه يمامه حافظين قرآن را درو كرد و من مي‌ترسم كه جنگ‌هاي آينده نيز مابقي آنان را از بين ببرد، و در نتيجه بسياري از قرآن كريم با سينه حافظين آن در دل خاك دفن شود، و نيز مي‌گويد: من به نظرم مي‌رسد كه دستور دهي قرآن جمع آوري شود، من به او گفتم: چگونه دست به كاري بزنم كـه رسول‌خدا صلي‌الله‌عليه‌و‌آله نكرده است؟ عمر گفت: اين كار بخدا كار خوبي است!

از آن به بعد مرتب به من مراجعه مي‌كرد و تذكر مي‌داد تا آن‌كه خداوند سينه‌ام را براي اين كار گشاده كرد، و مرا جرأت آن داد، و نظرم برگشت، و نظر عمر را پذيرفتم. زيد بن ثابت

مستندات تاريخ نويسان (193)

مي‌گويد: كلام ابوبكر وقتي به اين‌جا رسيد به من گفت:

- تو جوانــي عاقــل و مورد اعتمــاد هستــي، و در عهــد رسـول اللّه صلي‌الله‌عليه‌و‌آله وحــي الهي را براي آن جناب مي‌نوشتــي، تو بايد جستجــو و تتبع كنـي، و آيات قرآن را جمع آوري نمائي!

زيد مي‌گويــد: به خدا قسم اگر دستگــاه ابوبكر به من تكليــف مي‌كرد كه كوهي را به دوش خود بكشم، سخت‌تر از اين تكليــف نبود كه در خصوص جمع آوري قرآن به من كرد! لــذا گفتــم: چه‌طور دسـت بــه كــاري مي‌زنيد كه رسول اللّــه صلي‌الله‌عليه‌و‌آله خود نكــرده است؟ گفـت: ايـن كـار بـه خـدا سـوگنــد كــار خيـري است!

از آن به بعد لايزال ابي‌بكر به من مراجعه مي‌كرد تا خداوند سينه مرا گشاده كرد، آن چنان كه قبلاً سينه ابوبكر و عمر را گشاده كرده بود، با جرأت تمام به جستجوي آيات قرآني برخاستم، و آن‌ها را كه در شاخه‌هاي درخت خرما و سنگ‌هاي سفيد نازك و سينه‌هاي مردم

(194) مشخصات قرآن

متفرق بود، جمع آوري نمودم، و آخر سوره توبه را از جمله «لقَدْ جآئَكُمُ الرَّسُولُ... تا آخر سوره برائت» را نزد خزيمه انصاري يافتم و غير او كسي آن را ضبط نكرده بود! اين صحف نزد ابوبكر بماند تا آن‌كه از دنيا رفت، از آن پس نزد عمر بود تا زنده بود، و بعد از آن نزد حفصه دختر عمر نگهداري مي‌شد.»

2 ـ روايت ابي داود