- مقدّمه مؤلّف 1
- مقدّمه مترجم 4
- درباره نویسنده 5
- « باب اول » 7
- « باب دوم » 10
- « باب سوم » 11
- « باب چهارم » 12
- « باب پنجم » 13
- « باب ششم » 14
- « باب هفتم » 17
- « باب هشتم » 19
- « باب نهم » 20
- « باب دهم » 21
- « باب یازدهم » 23
- « باب دوازدهم » 24
- « باب سیزدهم » 25
- « باب چهاردهم » 26
- « باب پانزدهم » 26
- « باب شانزدهم » 27
- « باب هجدهم » 28
- « باب هفدهم » 28
- « باب نوزدهم » 29
- « باب بیستم » 30
- « باب بیست و یکم » 31
- « باب بیست و دوم » 31
- « باب بیست و سوم » 32
- « باب بیست و چهارم » 32
- « باب بیست و پنجم » 33
- سخنی با خواننده : 40
«ابری که به هنگام خروج مهدی علیه السلام همواره بر سر آن حضرت سایه می افکند»
حافظ ابوعبدالله محمد بن عبدالواحد بن احمد مقدسی از عبدالله بن عمرو: رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «مهدی خروج می کند در حالی که بر سرش ابری سایه افکن است و از میان آن ابر هاتفی ندا در می دهد: این مهدی، خلیفه خداست از او پیروی کنید.» (1) این حدیث حسن است و
ماجز از این طریق روایت نکردیم، ابونعیم نیز در مناقب المهدی علیه السلام آنرا آورده است.
« باب شانزدهم »
«فرشته ای که همراه مهدی علیه السلام خارج می شود»
حافظ ابوالحجاج یوسف بن خلیل دمشقی از عبدالله بن عمرو : رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «مهدی علیه السلام خروج می کند در حالی که بر سرش فرشته ای است که ندا می دهد: این مهدی است از او پیروی کنید.» (2)
این حدیث حسن است. حافظان و ائمه حدیث مانند ابونعیم و طبرانی و دیگران آن را روایت کرده اند.
حافظ یوسف بن خلیل در حلب از ابورومان: علی علیه السلام فرمود: «آن زمان که منادی از آسمان ندا می دهد که حق در آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم است، زمانی است که مهدی علیه السلام ظهور خواهد کرد.»
حافظ طبرانی در معجم خود و ابونعیم در مناقب المهدی علیه السلام نیز این حدیث را آورده است.
با همین اسناد از ابوقبیل از عبدالله بن عمرو آمده است که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: مردی از نسل حسین علیه السلام از سمت مشرق خروج می کند (3) ، اگر کوهها در مقابل او قرار گیرند همه را از میان می برد و
راههائی را در میان کوهها باز می کند.»
طبرانی و ابونعیم این حدیث را نقل می کنند.
1- مستدرک الصحیحین /4/463، 502 ،ینابیع الموده /522 و در آنآمده: او مهدی علیه السلام است او را اجابت کنید.
2- منبع سابق و ینابیع الموده /537 و 539.
3- در عبارت نقصی وجود دارد و گمان می کنم اصل عبارت این باشد :«مهدی از فرزندان حسین علیه السلام خروج می کند.»