رستاخیز از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 138

(292) رستاخيز از ديدگاه قرآن و حديث

وقوع آن شكي نيست، تا به اين وسيله، كمال اهتمام خود و اصرار در سؤال را موجه سازند، و همين توصيف‌شان را هم با جمله: «لا يُخْلِفُ الْميعادَ» تعليل كردند، براي اين كه اين گفتار سخن راسخين در علم است، و علم به چيزي در دلي رسوخ نمي‌كند و ريشه‌دار نمي‌شود، مگر اين كه علم به علت آن نيز رسوخ كند، و علت شك نداشتن آنان در وقوع روز قيامت اين است كه خدابه وقوع آن وعده داده، و به همين جهت وقتي گفتند: «لِـيَوْمٍ لا رَيْبَ فيهِ» دنبالش گفتند، براي اين كه خدا خلف وعده نمي‌كند.

نظير اين وجه در كلام ديگرشان هم آمده است، و آن اين است كه وقتي گفتند: «وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً» (8 / آل عمران) دنبالش علت آن را ذكر كردند كه «اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهّابُ» (8 / آل عمران) پـس وهاب بودن خـدا موجب مي‌شـود كـه آنان درخواست رحمت كنند!

اين طايفه مردمي هستند كه به پروردگار خود ايمان آورده، و بر ايمان خود

مقدمه‌اي بر روز جمع شدن خلايق (293)

استواري به خرج دادند، در نتيجه خداي سبحان هم هدايتشان كرد، و عقول‌شان را تكميل فرمود، و نتيجه كمال عقلشان، اين شد كه سخني جز با داشتن علم، نگويند، و عملي جز با علم به صحت آن انجام ندهند، و به همين جهت خداي عزوجل ايشان را راسخين در علم ناميد و به كنيه اولوا الالباب ياد كرد.(1)

معاد، هدف خلقت

«وَ مـا خَـلَقْنَا الـسَّمآءَ وَ الاَْرْضَ وَ مـا بَيْنَهُما لاعِبينَ،»

«آسمان‌هــا و زميـن و هر چه را كه ميــان آن دو اســت به بــازي نيافريده‌ايــم.»

1- الـميـزان ج: 3، ص: 47.