رستاخیز از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 65

(140) رستاخيز از ديدگاه قرآن و حديث

لا تَضَعُ اِلاّ بِعِلْمِه،»

«تنها خدا است كه مي‌داند قيامت كي است، و چه ميوه‌اي از غلافش بيرون مي‌آيد، و جانداران ماده چه فرزندي مي‌زايند، و هيچ مادري تنها فرزند خود را به زمين نمي‌گذارد مگر با علم خدا...» (47 / فصلت)

«اِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السّاعَةِ،» برگشتن علم به قيامت به سوي خدا، به معناي آن است كه اين علم مختص به او است، و احدي به جز او اطلاعي از آن ندارد.

«وَ ما تَخْرُجُ مِنْ ثَمَراتٍ مِنْ اَكْمامِها...،» هيچ ميوه‌اي از ظرف و غلافش بيرون نمي‌آيد و هيچ ماده‌اي حامله نمي‌شود و وضع حمل نمي‌كند، مگر با علم خدا، يـعني خداي‌تعالي به تـمام جـزئيات احوال هر چـيزي دانـا است.

پس خداي سبحان بدان جهت كه آفريدگار اشياء است، و گرداننده احوال آن‌ها است،

اِلَـيْـهِ يُـرَدُّ عِـلْـمُ الـسّاعَـةِ (141)

عـالم بـه آنـها و به جزئيات حالات آنها، و مراقب وضع آنها نيز هست.(1)

غفلت از قيامتي كه ناگهان در مي‌آيد!

«هَـلْ يَـنْظُروُنَ اِلاَّ السّـاعَةَ اَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُروُنَ،»