رستاخیز از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 73

آرزوي بازگشت به دنيا (155)

«وَ ما اَهْـلَكْنا مِنْ قَرْيَةٍ اِلاّ وَ لَها كِتابٌ مَعْلُومٌ ... وَ ما يَسْتَأْخِروُنَ.» (5 / حجر)

مي‌فرمايد: رهايشان كن كه ايشان در اين زندگي دنيا اسلام آور نيستند، تنها وقتي خواهان آن مي‌شوند كه اجلشان رسيده باشد، و آن هم به اختيار كسي نيست بلكه براي هر امتي كتاب معلومي نزد خداست كه در آن اجلهايشان نوشته شده، و نمـي‌توانند آن را - حتي يك ساعت - جلو و يا عقب بيندازند.(1)

روز حسرت

«وَ اَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ اِذْ قُضِيَ الاَْمْرُ وَ هُمْ في غَفْلَةٍ وَ هُمْ لا يُؤْمِنُونَ،»

1- الـميـــــــزان ج: 12، ص: 139.

(156) رستاخيز از ديدگاه قرآن و حديث

«آنان را از روز ندامت بترسان، آن دم كه كار بگذرد و آنها بي‌خبر مانند و باور ندارند.» (39 / مريم)

مي‌فرمايد: اي پيغمبر، ايشان را بترسان از روزي كه امر قضاء مي‌شود، يعني كار يكسره مي‌گردد و هلاكت دائمي بر آنان حتمي مي‌شود، آن وقت از سعادت هميشگي كه روشني چشم هر كسي است منقطع مي‌گردند، پس حسرتي مي‌خورند كه با هيچ مقياسي اندازه‌گيريش ممكن نيست، و اين بدان جهت است كه اينان در دنيا غفلت ورزيدند و راهي كه ايشان را به آن روشني چشم هدايت مي‌كرد و مستقيما به آن مي‌رسانيد، يعني راه ايمان به خداي يگانه و تنزيه او از داشتن فرزند و شريك بود ترك گفته، راه مخالف آن را پيمودند.

از ظاهر سياق بر مي‌آيد كه جمله «اِذْ قُضِيَ الاَْمْرُ،» بيان جمله «يَوْمَ الْحَسْرَةِ» باشد،