تفسیر آیات مهدویت صفحه 149

6. خداوند، با همه اتمام حجت می کند (1) ((سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا … حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ)).

7. خداشناسی باید همراه دریافت و باور باشد (2) ((یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ)).

8. ذات مقدس خدا، شاهد و گواه بر خود او است؛ چنان که اولیای خدا چنین می گویند: « یا من دل علی ذاته بذاته » ((أَنَّهُ عَلَی کُلِّ شَیٍْ شَهِیدٌ)). (3)

9. همۀ موجودات، دربارۀ پروردگار علم حضوری و شهودی دارند (4) ((أَوَلَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ أَنَّهُ عَلَی کُلِّ شَیٍْ شَهِیدٌ)).

10. علم شهودی به خداوند، استوار ترین راه برای شناخت او است (5) ((أَوَلَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ أَنَّهُ عَلَی کُلِّ شَیٍْ شَهِیدٌ)).

1- همان.
2- همان.
3- همان.
4- تفسیر راهنما، ج16، ص372.
5- همان.