- اشاره 3
- بخش اول: امامت 3
- جایگاه امامت در قرآن 4
- اولی الامر 13
- ماه های حرام 29
- معرفت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف 40
- اشاره 47
- بخش دوم: امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در قرآن 47
- اشاره 48
- فصل اول: ویژگی ها 48
- امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف فرزند ابراهیم علیه السلام 49
- ربقیت الله خیر است 56
- هدایتگران واقعی 60
- دعای مستجاب 67
- فصل دوم: دوران فراق 74
- اشاره 74
- ماء مَعین 75
- نعمت های ظاهری و باطنی 87
- بروز حقایق 98
- وظایف مردم در زمان غیبت 103
- فعالیت دشمنان (آرزوی باطل) 115
- فصل سوم: دوران ظهور 126
- اشاره 126
- امتحان های الهی در آخرالزمان 127
- الف) نشانه ها 127
- تجلی خداوند در جهان آفرینش 136
- ندایی از آسمان 150
- مستضعفان 159
- ب) جلوه های ظهور 159
- ایام الله (روزگار در عصر ظهور) 169
- راز سعادت 185
- فرصت ایمان (طلوع و غروب خورشید) 203
- ج) یاران 214
- مصلحان در رکاب ولی خدا 214
- قوم برگزیده 230
- اولیای خدا 240
- رکن شدید 256
- تعداد یاران امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف 263
- همایش یاران آفتاب 272
- د) آثار و فواید ظهور 278
- وارثان زمین 278
- اسلام دین جهانی 284
- هدف از قیام (آثار قیام) 291
- غلبه اسلام بر تمام ادیان 296
- ویژگی های حکومت صالحان 305
- خصوصیات یاران حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 319
- نابودی باطل با جلوه گری حق 330
- اقدامات و صفات پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف 342
- حکومت عدالت گستر مهدوی 361
- تجدید حیات 369
- نابودی فتنه 373
- انتقام خون سید الشهداء علیه السلام 378
- حقیقت رجعت 385
- اثبات رجعت و اهداف آن 393
- منابع 413
اسلام دین جهانی
أَفَغَیْرَ دِینِ اللّهِ یَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ طَوْعًا وَکَرْهًا وَإِلَیْهِ یُرْجَعُونَ (1)
آیا جز دین خدا می جویند و حال آنکه هر کس [و هر چه] در آسمان ها و زمین است، خواه و ناخواه، او را گردن نهاده است و همه به سوی او بازگردانده می شوند؟!
مقدمه
دین، به معنای اعتقاد و شیوه زندگی برخاسته از آن است. هرکس برای اندیشه و زندگی خود شیوه ای را بر می گزیند؛ ولی آیا انتخاب هر دینی به هر صورت، صحیح است؟ چه معیاری برای گزینش دین صحیح و حق وجود دارد؟ این آیه، معیارهای بنیادین این انتخاب را بیان می فرماید.
واژه ها:
یَبْغُونَ: طلب می کنند (فعل مضارع از ماده «بغی»).
أَسْلَمَ: پذیرفت،تسلیم شد (فعل ماضی از ماده «سلم» باب افعال).
طَوْعا: موافقت از روی اختیار.
کَرْهاً: از روی اجبار و کراهت.
1- آل عمران (3): 83 .