فرهنگ موضوعی احادیث امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف صفحه 110

بدانجا که مؤمن به کافر می گوید: ای کافر! حق مرا ادا کن و کافر هم به مؤمن می گوید: ای مؤمن! حق مرا بپرداز.»(1)

طبری در تفسیر خود 20 /19 چنین می نویسد: «دابه از کوه صفا خارج می شود، نخستین قسمت بدن او که نمایان می شود، سر اوست که می درخشد. او دارای کرک و پر است. نه کسی می تواند به او برسد و نه کسی قادر است از او بگریزد.»(2)

الدرالمنثور 5 /116 چنین می نویسد: «دابه گردنی بلند دارد، اهل مشرق و مغرب او را می بینند. او چهره ای چون انسان و منقاری چون پرنده و کرک و پر دارد، عصای موسی و انگشتر سلیمان با اوست، با صدایی بلند فریاد می کند: مردم به نشانه های ما یقین نمی کردند. در این هنگام رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم گریستند، برخی گفتند: ای رسول خدا! پس از آن چه می شود؟ فرمود: سختی و فساد، سپس تا قیامت سرسبزی و خرمی خواهد بود.»

در زهر الفردوس 4 /64 از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم روایت می کند: «مَثَل امت من و دابه، مَثَل مکانی است بلند با دیوارهای افراشته و در های بسته که تمام درندگان در آن افکنده شده اند. سپس شیری را می آورند و در میان آنها می اندازند، پس آن حیوانات می گریزند و از هر طرف شکافی برای پناه بردن می جویند.

امت من نیز هنگام خروج دابه اینچنین است که هر کس بخواهد از آن بگریزد، در مقابلش آشکار می شود، پروردگار ما به او قدرتی بزرگ داده است.»

3. آنان برای دابه اوصافی خرافی ساخته اند!

الفتن 2 /665 از شعبی: «دابه الارض کرک دارد و سر او به آسمان می رسد.»(3)

الدرالمنثور 5 /116 از همو: «دابه الارض کرک دارد و با آسمان سخن می گوید. ابن عباس هم گوید: دابه، کرک و پر دارد و رنگ های تمام جنبندگان در او هست.»

التبیان 8 /119 از عبدالله بن عمر: «دابه خارج می شود و سر او به ابر ها می رسد، لذا تمامی

1- . الفتن 2 /666 با قدری تفاوت، و نیز ر.ک به المصنف ابن ابی شیبه 8 /618
2- . و نیز المعجم الکبیر 3 /193 و المستدرک 4 /484 - وی آن را صحیح میشمارد و روایتی مشابه آن را با سندی دیگر نقل میکند و آن را بنابر شرط بخاری و مسلم صحیح میداند-.
3- . و نیز ر.ک به تفسیر طبری 20 /11 و تفسیر رازی 24 /217