- عالم ارواح 1
- سرگردانی در عالم ارواح 1
- وصال یار و اولین نگاه در عالم ارواح 4
- معرفی امام عصر از زبان خودشان در عالم ارواح 5
- توحید: 25
- امامت: 26
- امتحان خداوند از ابوبکر و عمر در عالم ارواح 28
- عالم ذر: 30
- توضیحی از امام عصر در مورد عالم ذر و امتحانات آن 30
- باز بودن دائمی مسیر هدایت 34
- حب و بغض عاریه ای 35
- ایمان و کفر عاریه ای 35
- و امّا نکته ای که در اینجا لازم است بدانی آن است که: 38
- نسیان و فراموشی 38
- عالم ارواح و ذر 38
- امتحانات ملائکه: 40
- امتحانات اجنّه: 42
- امتحانات حیوانات: 43
- امتحانات آسمان ها و زمین ها: 44
- امتحانات اشجار، اثمار، آب ها، کوه ها و ...: 45
- کسب فضائل و نعمت ها ؛ نقائص و رذائل 46
- بحثی دقیق پیرامون بلاها و ارتباط آن با عالم ارواح و ذرّ 48
- و امّا مسأله ای که در اینجا لازم است بدانی 48
- وقت لازم برای جبران نقائص و کسب کمالات بیشتر 48
- تقابل عالم ارواح و عالم ذرّ با دنیا ، و شختی و دشواری دنیا نسبت به آن دو 55
- دنیا! 55
- معنای غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف 59
- در نتیجه من با اینکه از دیده ها غایبم ولی بر دیده ها ناظرم 62
- وظیفه ی ما در دوران غیبت 62
- مقام و منزلت منتظران و ثابت قدمان در زمان غیبت 64
- دعا و خواص آن و ارتباط آن با امام عصر علیه السلام 66
- و آنچه به عنوان یک منتظِر باید بدانی آن است که: 76
توضیحی از آن حضرت در مورد عالم ارواح و امتحانات آن
- - -
لحظاتی سکوت نموده و با لحنی آرام فرمود:
امروز جمعه و اینجا عالم ارواح است و تو روحِ یکی از محبیّنِ من هستی که به کمک و یاریِ من، به وحدانیّت خدای تعالی، نبوّت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، و ولایت و امامت امیر المؤمنین علیّ علیه السلام، و سایر امامان بعد از ایشان و من که مهدی و خاتم أوصیائم، اقرارِ زبانی و قلبی نمودی.
اینجا هم دارِ امتحان و اوّلین آزمایش گاه خدا از مخلوقاتِ خویش است.
آری! خداوندِ بلند مرتبه پس از این که ارواح خلایق را - به دست ما اهل بیت که ید الله هستیم - خلق نمود (1)، آنان را در سه چیز مورد امتحان قرار داد: «توحید، نبوّت و امامت»
توحید:
خدای متعال اوّل خود را معرّفی نموده و بر خلائق شناسانید و صفات عالیهﻱ خود را برای آنان ذکر نمود، عدهّ ای همچون تو، هم به دل اقرار نمودند و هم به زبان؛ و عدهّ ای دیگر فقط به زبان اقرار نموده و در دل انکارش کردند.
در اینجا بود که کفر و ایمان؛ کافر و مؤمن، از یکدیگر مشخّص گردیده و از هم جدا شدند.
1- دلائل الإمامه: 199 ح5؛ صحیفه الأبرار: 2/81 ح74 (از کتاب عیون المعجزات)؛ الهدایه الکبری: 444؛ الاحتجاج: 1/375؛ إلزام الناصب: 2/213؛ طوالع الأنوار: 239.