روح و زندگی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 158

محافظت از زندگي انسان چگونه صورت مي‌گيرد؟ (341)

مع‌ذلك اين شخص هشتاد ساله همان شخصي است كه از فلان پدر و مادر در فلان روز به دنيا آمده بود.) در آخرت هم وقتي خداي تعالي بدن فلان شخص را خلق كرد و نفس و يا روح او را در آن بــدن دميد، قطعــا همان شخصي خواهــد شد كه در دنيــا به فلان اســم و رسم و شخصيت شناخته مي‌شد، هر چند كه بدنش با صرف نظر از نفس عين آن بدن نباشد بلكه مثل آن باشد. (1)

احساس بي زماني انسان در فاصله مرگ و قيامت

«...فَاَماتَهُ اللّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قالَ‌كَمْ لَبِثْتَ قالَ لَبِثْتُ يَوْما اَوْ بَعْضَ يَوْمٍ...،»

1- الميزان، ج 13 ، ص 207 و ج 40 ص 171.

(342) روح و زندگي از ديدگاه قرآن و حديث

«...خدا او را صد سال بميرانيد، آن‌گاه زنده‌اش كرد، پرسيد چه مدتي مكث كردي گفت يك‌روز و يا قسمتي از يك روز. فرمود نه بلكه صد سال مكث كــردي... .» (260 / بقره)

از ظاهر اين عبارت برمي‌آيد كه خداي تعالي او را قبض روح كرده، و به همان حال صد سال باقي داشته، و پس از صد سال دوباره روحش را به بدنش برگردانيده اســـت.

اين‌كه شخص مزبور ميان يك روز و پاره‌اي از يك‌روز ترديد كرد دلالت دارد بر اين‌كه زنده شدنش در غير آن ساعتي بوده كه از دنيا رفته بود. مثلاً اگر در اواخر روز از دنيا رفته در اوائل روز زنده شده، و مرگ و زندگي را خواب و بيداري پنداشته، و چون اختلاف ساعات آن دو را ديده ترديد كرده كه، آيا ميان اين خواب و بيداري يك شب

احساس بي زماني انسان در فاصله مرگ و قيامت (343)