روح و زندگی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 27

به حسـب وجـودش از هميـن بـاب اسـت يعنـي از سنــخ امــر و مـلكـوت اسـت. (1)

روح و معاني مختلف آن

«وَ يَسْئَلُونَـكَ عَنِ‌الرُّوحِ قُلِ‌الرُّوحُ مِنْ اَمْرِ رَبّي...!»

«و تـو را از حـقيقت روح پـرسش مي‌كننـد بگـو كـه روح از سنخ امـر پـروردگـار من اسـت و آن‌چه از علـم به شما روزي شـده بسيار اندك است...!» (85 / اسراء)

1- الميزان ، ج 25 ، ص 335.

روح و معاني مختلف آن (55)

كلمه «رُوح» به‌طوري كه در لغت معرفي شده به معناي مبدأ حيات است كه جاندار به‌وسيله آن قادر بر احساس و حركت ارادي مي‌شود، مجازا در اموري‌كه به‌وسيله آن‌ها آثار نيك ظاهـر مي‌شـود، اطلاق مي‌كننـد. چنان‌كه علم را حيـات نفـوس مي‌گويند. خداي تعالي در قرآن مي‌فرمايد «اَوَ مَنْ كانَ مَيْتا فَأَحْيَيْنهُ...: كسي كه مرده بود زنده‌اش كرديم،» (122 / انعام) كه مقصود از آن زنـده كــردن بـا هدايت به‌ســوي ايمـان اسـت .

در آيــه شريفه

«يُنَـــزِّلُ الْمـَـلائِكَـــةَ بِــالـــرُّوحِ مِــــنْ اَمْــــرِه...،»

«مـلائكـه با امـر او روح را مـي‌آوردنـد... .» (2 / نحل)