روح و زندگی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 37

(72) روح و زندگي از ديدگاه قرآن و حديث

فصل دوّم:روح، و ارتباط آن با بدن

مفهوم نفخ روح در بدن

«فَاِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فيهِ مِنْ رُوحي...،»

«چـون او را تسـويــه كـــردم و از روح خـــود در او دميــدم... .» (29 / حجــر)

-73

«نَفْـخ» به معناي دميدن هوا در داخل جسمي است به‌وسيله دهان يا وسيله‌اي ديگر. اين معني لغوي نفخ است. ولي آن را به‌طور كنايه در تأثير گذاشتن در چيزي و يا القاءِ امــر غير محسوسي در آن چيز استعمال مي‌شود.

در آيه شريفه فوق منظور از آن ايجاد روح در آدمي است. البته اين‌كه مي‌گوئيم در

آدمي، معنايش اين نيست كه روح مانند باد كه در جسم باد كرده، داخل است در بدن آدمي داخـل باشد، بلكه معنايش ارتباط دادن و برقرار كردن علقه ميان بدن و روح است.

هم‌چنان‌كه در آيه «ثُمَ‌خَلَقْنَاالنُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَاالمُضْغَةَ عِظاما فَكَسَوْنَاالْعِظامَ لَحْما ثُمَّ اَنْشَأْناهُ خَلْقا اخَرَ...: پس اورا نطفه‌اي‌در جاي امني قرار داديم، پس ازآن‌نطفه‌راعلقه كرديم، آن‌گاه‌علقه‌رامضغه و مضغه‌را استخوان‌هانموديم و سپس‌آن استخوان‌ها را باگوشت‌پوشانديم‌ودرآخراوراخلقتي‌ديگركرديم،»(14/مؤمنون) بدان‌اشاره شده‌است.(1)