روح و زندگی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 57

و اين قـدرت و شعـور طيب، همـان است كـه در آيـه سوره نـور از آن تعبير به نور كرد.

اين حيات، زندگي خاصي است كريم، كه آثاري خاص و ملازم با سعادت ابدي انسان دارد، حياتي است وراءِ حياتي كه مشترك بين مؤمن و كافر است و آثارش هم مشترك بين هر دو طايفه است، پس اين زندگي مبدئي خاصي دارد و آن روح ايماني اســت كه آيه شريفـه آن‌را روحي سواي روح مشتــرك بين مؤمــن و كافــر مي‌دانــد.

«...اُولئِكَ حِزْبُ اللّهِ اَلا اِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» (22 / مجادله)

اين جمله تشريف و بزرگداشتي است از، همان افراد مخلص، مي‌فرمايد اين‌ها كه داراي ايماني خالص‌اند حزب خداي تعالي‌اند، هم‌چنان‌كه آن منافقين كه در ظاهر اظهار اسلام مي‌كنند و در باطن كفّار و دشمنان خدا را دوست مي‌دارند، حزب شيطان‌اند و زيانكارند هم‌چنان‌كه گفتيم حزب‌اللّه رستگارند.

روح تقويت كننده حزب اللّه (115)

در آيـه فـوق دوبـاره اسـم ظـاهـر حـزب اللّه را به‌جاي ضميـر ذكـر كـرد، تا كلام جنبـه يـــك مثـل معـروف به‌خــود بگيـرد. (1)

نارسائي علم انسان به روح

«وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ اَمْرِ رَبّي وَ مااُوتيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ اِلاّ قَليلاً،»

«و تو را از حقيقـت روح پرسـش مي‌كننـد، بگـو كـه روح از سنـخ امـر پروردگـار مـن است و آن‌چه از علـم به شما روزي شـده بسيـار انـدك است.» (85 / اسراء)

1- الميـــــــزان ، ج 38 ، ص 47.