روح و زندگی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 61

اين فرضيه از آن‌جا به‌وجود آمد كه در ساختمان موجودات به‌طور منظم كمالي ديده مي‌شود كه در يك سلسله مراتب معيني از نقص رو به كمال پيش رفته است و نيـز تجربه‌هائي كه در زمينه تطورات جـزئي به عمل آمـده، هميـن نتيجـه را تـأييـد مـي‌كنـد. اين فرضيه‌اي است كه براي توجيه خصوصيات و آثار انواع مختلف فرض

ردّ فرضيه تكامل نوع انسان (123)

شده است، بدون اين‌كه دليل مخصوصي آن را اثبات نمايد و يا عقيده‌اي مخالف آن را رد كند. بنابراين، مي‌توان فرض كرد كه اين انواع به‌كلّي از هم جدا و مستقل باشند بدون اين‌كه تطوري كه نوعي را به نوع ديگر مبدل سازد در كار بيايد. هنوز تجربه تحوّل فردي را از يك نوع به نوعي ديگر مشاهده ننموده و هرگز ديده نشده كه ميموني تبديل به انسان شود. اين فرضيه‌اي است كه براي توجيه مسايل مربوطه ساخته‌اند بدون اين‌كه دليل محكمي در مورد آن وجود داشته باشد، بنابراين آن‌چه را كه قرآن بدان اشاره كرده و انسان را نوعي مستقل دانسته است با هيچ مطلب علمي منافات ندارد.(1)

وحـدت نــوع انساني

1- الميزان ، ج 7 ، ص 241.

(124) روح و زندگي از ديدگاه قرآن و حديث

«اِنَّ هـــذِه اُمَّتُكُـــــمْ اُمَّـــــةً واحِـــــدَةً وَ اَنَــــا رَبُّكُــــمْ فَــاعْبُــــدُونِ،»

«اين نوع انساني، امّت شما بشر است، و اين هم واحد است، (همه در انسانيت يكي هستند) پس امّت واحده‌اي هستند و من - اللّه واحد تعالي - پروردگار شما هستـم، زيـرا مالـك و مدبّر شمايم، پس تنها مرا بپرستيد و نه غير.» (92 / انبياء)

كلمه «اُمَّت» به معناي جماعتي است كه يك هدف آن‌ها را وحدت داده باشد و همه به‌سوي آن هدف باشند.

خطاب در آيه شريفه به‌طوري‌كه سياق بدان گواهي مي‌دهد خطابي است عمومي، كه تمام افراد مكلف بشر را در برمي‌گيرد و مراد به امّت در اين‌جا نـوع انسـان است، كـه