روح و زندگی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 62

وحدت نوع انساني (125)

معلــوم اسـت نـوع بـراي خــود وحــدتي دارد و همـه انسان‌ها در آن نـوع واحـدنـد. نوع انساني وقتي نوعي واحد و امتي واحده، داراي هدف و مقصدي واحد بود و آن هدف هم عبارت بود از سعادت حيات انساني، ديگر ممكن نيست غير ربي واحد ارباب ديگري داشته باشد. چون ربوبيت و الوهيت منصب تشريفي و قراردادي نيست، تا انسان به‌اختيار خود هركه را و هرچه را خواست براي‌خود رب قرار دهد، بلكه ربوبيت و الوهيت به‌معناي مبدئيت تكوين و تدبير است و چون همه انسان‌ها از اولين و آخرينشان يك‌نوع‌اند و يك‌موجودندو نظامي‌هم كه‌به‌منظور تدبيرامورش در او جريان‌دارد، نظامي است واحد و متصل و مربوط، كه بعضي اجزاء را به بعضي ديگر متصل مي‌سازد، قهرا اين نوع واحد و نظام واحد را جز مالك و مدبّري واحدبه‌وجود نياورده است و ديگر معنا ندارد كه انسان‌ها در امر ربوبيت با هم اختلاف كنند و هر يك براي خود

(126) روح و زندگي از ديدگاه قرآن و حديث

ربي اتخاذكند، غير رب آن‌ديگري و يا در عبادت‌راهي برود، غير آن راهي‌كه ديگري سلوك مي‌كند.

پــس انسان نــوع واحــد است و لازم اســت ربــي واحد اتخــاذ كنــد و او ربّي باشــد كه حقيقــت ربـوبيـــت را واجــد بــاشــد و او خــداي عــزّ اسمــه اســت. (1)

حفظ وحدت نوعي انسان

«...اِنَ‌اللّــهَ كانَ عَـلَيْكُـــمْ رَقيبــــا،»

«...خدا بر شما مراقب است.»(1/نساء)

1- الميـــزان ، ج 28 ، ص 174.

حفظ وحدت نوعي انسان (127)