روح و زندگی از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 75

مفهوم شاكله انساني (155)

-156

فصل دوّم:هدف آفرينش انسان

هدف در آفرينش انسان

«اَفَحَسِبْتُمْ اَنَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثا وَ اَنَّكُـمْ اِلَيْنا لا تُرْجَعُونَ؟»

«آيــا چنيــن پنداشتيد، كـه مـا شمـا را بـه عبــث و بـازيچـه آفـريـده‌ايـم و هـرگـز به مــا رجوع نخـواهيد كــرد؟» (115 / مؤمنـون)

-157

بعد از آن‌كه خداي تعالي در آيات قبل، احوال بعد از مرگ و سپس مكث در برزخ و در آخر مسئلــه قيامت را با حساب و جزائي كه در آن هست بيان كرد، در اين آيه جمله انكـاركنندگان را توبيخ مي‌كندكه خيال مي‌كردند مبعوث‌نمي‌شوند.

فرمود: وقتي مطلب از اين قرار بود كه گفتيم: هنگام مشاهده مرگ و بعد از آن مشاهده برزخ، و در آخر مشاهده بعث و حساب و جزا دچار حسرت مي‌شويد، آيا باز هم خيال مي‌كنيد كه ما شما را بيهوده آفريديم، كه زنده شويد و بميريد و بس، ديگر نه هــدفــي از خلقــت شمــا داشتــه باشيم، و نه اثري از شما باقي بماند، و ديگر شما به ما بر نمي‌گرديد؟

«فَتَعالَـي اللّهُ الْــمَلِكُ الْحَــقُّ لا اِلهَ اِلاّ هُــوَ رَبُّ الْعَــرْشِ‌الْكَـريـمِ!» (116 / مؤمنون)