تاریخ صدر اسلام: از جاهلیت تا هجرت به مدینه فاضله از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 76

در ادامه آيه مي‌فرمايــد:

- «بعــد از همه اين‌ها خدا نسبت به‌كساني‌كه ازآن شكنجه‌ها هجرت‌نموده و پس از هجـرت جهـاد و صبـر نمودنــد، آمرزگــار و مهربــان اســت!» (110 / نحل)

اين وعده جميلــي است كه خداي سبحــان به مهاجريــن مي‌دهد كه پس از شكنجه‌هــا مهاجــرت كردند. و در قبــال تهديــدي كــه به كفــار كرده و خســران

(134) تاريخ صدر اسلام

تمــام را نويدشــان داده، مؤمنيــن را به مغفــرت و رحمــت در قيامــت نويـد مي‌دهد.

آخر آيه مي‌رساند كه خدا از آن مسلمانان كه به ظاهر ارتداد جستند، راضي نمي‌شود، مگر اين‌كه مهاجرت كنند، و نيز از هجرتشان راضي نمي‌شود، مگر اين‌كه بعد از آن جهـاد و صبـر كننـد.

ماجراي شكنجه و قتل سميه و ياسر

چــون رسول خــدا خواســت به مدينــه مهاجــرت كنــد بــه اصحــابـش فرمود:

- از من متفرق شويد، و هر كس توانايي دارد بماند و آخر شب حركت كند و هر كس ندارد همين اول شب به راه افتد، هر جا كه به اطلاعتان رسيد كه من در آن‌جا منزل كرده‌ام به من ملحق شويد.

بلال مؤذن و خباب و عمار، و زني از قريش كه مسلمان شده بود، ماندند تا صبح شد. مشركين و ابوجهل ايشان را دستگير كردند. به بلال پيشنهاد كردند