تاریخ عصر غیبت صفحه 160

22. ایوب بن نوح

او را وکیل امامان هادی و امام عسکری علیهما السلام در کوفه نام برده اند و دارای منزلتی والا نزد آن دو بزرگ وار بوده است. او فردی «کثیر العباده» و با ورع بسیار و در نقل روایات مورد اطمینان به شمار می رفته است. پدرش، نوح بن درّاج، قاضی کوفه بوده است. وی بر اثر آن که متوکّل در پی اش افتاده بود، به خروج از کوفه مجبور شد و حضرت فرد دیگری را به سر وکیلی آن شهر منصوب نمود.(1)

23. علی بن جعفر همانی

او وکیل سرشناس امام هادی علیه السلام در سامرا و مورد وثوق آن امام علیه السلام بوده است. وی بر اثر سعایت از او نزد متوکل، دست گیر و به جرم رافضی بودن و وکالت برای امام هادی علیه السلام محبوس شد و با دعای حضرت، اسباب رهایی وی فراهم آمد و به مکه هجرت کرد و آن جا سکونت گزید. در درگیری وی با فارس بن حاتم قزوینی، وکیل منحرف شده امام هادی علیه السلام، آن حضرت جانب وی را گرفتند و فارِس را راندند.(2)

24. فارس بن حاتم قزوینی

وکیل معروف و صاحب نام امام هادی علیه السلام در سامرا بوده که امام علیه السلام او را به دلیل فساد و خیانت، لعن، عزل و طرد کردند و به دست یکی از پیروان آن حضرت به نام «جُنید» به قتل رسید.(3)

25. علی بن الحسین بن عبد ربّه

او وکیل ارشد امام هادی علیه السلام در مداین، بغداد و قرای سواد بوده است.(4)

1- کشی، رجال، ص 510، ح 984؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص349.
2- نک: کشی، رجال، ص512، ح 991 و 992؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص349؛ تنقیح المقال، ج 2، ص 281؛ فصل کُنی، ص 27؛ و ج 1، ص 331.
3- کشی، رجال، ص 531، ح 1015؛ اعیان الشیعه، ج 2، ص 123.
4- درباره او، نک: شیخ طوسی، الغیبه، ص351؛ معجم رجال الحدیث، ج 11، ص 112؛ مناقب، ج 4، ص 210؛ تنقیح المقال، ج 2، رقم 7783؛ مکتب در فرآیند تکامل، ص 112- 126.