تاریخ عصر غیبت صفحه 227

تنها موردی که در تاریخ پیش آمده این است که در سال 311 قمری قرامطه که شیعه معرفی شده بودند، به کاروان حاجیان حمله کردند. این حمله موجب شد تا فضای بغداد بر ضدّ شیعیان گردد و ابن فرات و فرزندش را دستگیر و سپس اعدام نمایند. در همین سال، حسین بن روح پنهانی به سر می برد و در سال بعد دستگیر و به مدت پنج سال زندانی شد و سپس در سال 317 قمری آزاد گردید و دوباره موقعیت گذشتۀ خود را یافت.

حسین بن روح از سال 305قمری تا سال 326 قمری به مدت 21 سال منصب سفارت ناحیۀ مقدسه را بر عهده داشت و در تاریخ هیجدهم شعبان همان سال چشم از دنیا فروبست. پیکر این سفیرِ گرامی حضرت را در بغداد در سوق الشورجه به خاک سپردند و مقبره اش زیارت گاه شیعیان است.(1)

بنا به وصیت وی و به دستور امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مقام نیابت خاص بعد از او، به ابوالحسن، علی بن محمد سَمَری رسید.(2)

4. ابوالحسن علی بن محمد سَمَری

-3

چهارمین و آخرین نایب خاص امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ابوالحسن، علی بن محمد سَمَری است. او بعد از درگذشت حسین بن روح نوبختی، به دستور حضرت صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه الشریف، امر نیابت را عهده دار شد. وی از تاریخ هیجدهم شعبان 326 قمری تا پانزدهم شعبان سال 329 قمری و یا به نقلی تا پانزدهم شعبان سال 328 قمری سازمان وکالت و نیابت را رهبری می کرده است.

ابوالحسن علی بن محمد سَمَری شوهر خواهر وزیر عباسیان، جعفر بن محمد بوده است. این رابطه او را قادر ساخت سِمت مهمی در دستگاه عباسیان به دست آورد.(4)

1- باقر شریف القرشی، حیاه الامام محمد المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، ص 130.
2- کمال الدین و تمام النعمه، ص 517.
3- سَمَری منسوب به «سَمَر» یکی از قریه های بصره، واقع در بین بصره و واسط است. (نک: معجم البلدان، ج 3، ص 264)
4- مسعودی، اثبات الوصیه، ج 3، ص 266- 267؛ دکتر جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم عجل الله تعالی فرجه الشریف، ص210.