تاریخ عصر غیبت صفحه 245

در زمان قاسم بن محمد در همدان، به همراه وی ابوعلی بسطام بن علی و العزیز بن زهیر که یکی از «بنی کشمرد» بود، هر سه در یک موضع در همدان به وکالت مشغول بودند و در این باره به ابومحمد، حسن بن هارون بن عمران همدانی مراجعه و کسب تکلیف می کردند. پیش از وی نیز به نزد پدرش ابوعبدالله بن هارون می رفتند و فرمان می گرفتند و ابوعبدالله و پسرش ابومحمد هر دو وکیل بوده اند.(1)

3. محمد بن صالح بن محمدهمدانی

شیخ طوسی در کتاب رجال، او را جزء اصحاب امام عسکری علیه السلام برشمرد.(2) شیخ صدوق وی را از جمله وکیلان قائم(3) دانسته است که به دیدار با آن حضرت شرف یافته و بر معجزات آن حضرت آگاهی یافته اند.

وی در نامه ای به محضر حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف دربارۀ حدیث «خدّامنا و قوّامنا شرار خلق الله» از آن حضرت پرسید و آن جناب در توقیعی به او فرمودند: پاسخ آن، در کمال الدین اثر شیخ صدوق آمده است.(4)

4. ابواسحاق، محمد بن ابراهیم بن مهزیار اهوازی

او نیز از وکیلان و ابواب معروف ناحیۀ مقدسه شناخته شده است و شیخ صدوق نیز وی را از وکیلان مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و از کسانی که به دیدن آن حضرت و مشاهدۀ معجزاتش موفق شده اند، برشمرد. او پس از وفات پدرش که از وکیلان ناحیۀ اهواز بوده، اموال ناحیۀ مقدسه را به سوی بغداد روانه کرد و به باب امام عجل الله تعالی فرجه الشریف سپرد و سرانجام توقیعی از ناحیۀ مقدسه به دست او رسید که بنابر آن، وی به جای پدر نصب شده بود. از این واقعه وکالت پدرش برای امام عسکری علیه السلام و نیز برای ناحیۀ مقدسه استنباط می شود. افزون بر آن، رجال شناسان به وکالت پدرش برای امام

1- نک: تنقیح المقال، ج 3، ش 12757.
2- طوسی، رجال، ص402.
3- شیخ صدوق، کمال الدین، ج2، ص442.
4- کمال الدین و تمام النعمه، ص 483.