تاریخ عصر غیبت صفحه 247

این جریان وکالت او را می نماید؛ چرا که به گفتۀ او 480 درهم نزد او جمع شده بود و بیست درهم از خود بر آن افزوده، پس جز آن بیست درهم، اموال امام بوده که مردم به او داده بودند. شیخ صدوق نیز نقل کرده که وی از جمله وکیلان صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه الشریف و اهل نیشابور بوده است که او را دیده و بر معجزات او آگاه شده است. از این ماجرا می توان استنباط کرد که وی در نیشابور به وکالت مشغول بوده و معاصر ابوالحسین اسدی و هم چنین محمد بن عثمان نایب دوم بود.(1)

8. عزیز بن زهیر

همان گونه که نجاشی در ترجمۀ محمد بن علی بن ابراهیم همدانی تصریح کرد، عزیز بن زهیر از وکیلان ناحیۀ مقدسه در همدان بوده که در امر وکالت وظیفه داشته به نزد ابومحمد حسن بن هارون برود.(2)

9. قاسم بن محمد بن علی بن ابراهیم همدانی

نجاشی درباره او، پدر و جدّش تصریح کرده که آنان وکیلان ناحیۀ مقدسه در همدان بوده و وی در امر وکالت به حسن بن هارون مراجعه می کرد. علامه نیز به وکالت او از جانب ناحیۀ مقدسه تصریح نمود.(3)

10. ابوعلی بسطام بن علی

همان گونه که از تصریح نجاشی و علامه استنباط می شود، او وکیل ناحیۀ مقدسه در همدان بوده و در امور وکالت از حسن بن هارون فرمان می گرفت.(4)

11. علی بن حسین بن علی طبری

علی بن الحسین بنابر تصریح شیخ در کتاب رجال، از اهل سمرقند و وکیل بود. گرچه تنها تعبیر «وکیلٌ» در وکالت برای ائمه علیهم السلام تصریح ندارد، ولی چون اطلاق وکیل در کتب رجالی، ظهور در وکالت برای ائمه دارد، وکالت او برای ائمه علیهم السلام

1- نک: تنقیح المقال، ج 3، ش 10843؛ کمال الدین، ج2، ص486.
2- تنقیح المقال، ج 2، ش 7902.
3- تنقیح المقال، ج 2، ش 9607.
4- تنقیح المقال، ج 1، ش 1286.