تاریخ عصر غیبت صفحه 254

جنید در کمین فارس نشست و در حالی که او بین دو نماز مغرب و عشاء از مسجد بیرون می آمد، با دو ضربۀ ساطور او را کشت و خود جان سالم به در برد.

بدین گونه علّت یکی دیگر از واقعه های بسیار خطرناک انحرافی در نهاد وکالت قطع گردید.(1)

4. عروه بن یحیی؛ سوزاندن و دزدی اموال امام عسکری علیه السلام

عروه وکیل ارشد امام هادی و عسکری علیهما السلام در بغداد بود. او در آغاز چنان مورد وثوق آن بزرگواران بود که امام عسکری علیه السلام ضمن توقیعی از وی با عنوان «وکیلنا و ثقتنا و الذی یقبض من موالینا» یاد می کند. در عصر امام عسکری علیه السلام، وی نیز همانند فارس بن حاتم به اختلاس اموال امام علیه السلام پرداخت و در این راه حتی از دروغ بستن به ساحت مقدّس امام هادی علیه السلام نیز دریغ نورزید. او در مسیر انحرافی خود، کار را بدان جا رساند که ابتدا بخشی از اموال امام عسکری علیه السلام را سرقت کرد و بخشی دیگر را آتش زد و با این عمل، امام علیه السلام را بر ضدّ خود به غضب آورد، چنان که همان شب حضرت او را نفرین کردند، و فردای آن روز به هلاکت رسید.(2)

5. کار زشت وکیل امام عسکری علیه السلام

علاوه بر جنبه های مالی و دنیاطلبی و یا رذایل نفسانی، مانند حسادت، گاهی انحرافات حاصل از شهوت طلبی در بعضی از وکیلان موجب بروز انحراف و فساد در برخی اعضای نهاد وکالت می شد.

آورده اند که یکی از وکیلان امام عسکری علیه السلام که بنابر تصریح منابع، در همسایگی خانۀ آن بزرگوار سکنا گزیده بود، گرفتار هَجمه وساوس شیطانی و تحریکات برآمده از شهوت پرستی شد و به کاری زشت با خادمی دست یازید، ولی پیش از آن کار، امام علیه السلام به گونه معجزه آسا از درهای بسته بر بالای سر او رفتند و با خطاب «اتق الله»