کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 135

و همســـــــر او را شايستـــــــه كرديـــم،

چون آنان به كارهاي نيك شتاب مي‌كردند،

و مــا را بــا اميــد و بيــم همــي خـواندند،

و در قبال ما فروتنان بودند!» (89 و 90 / انبياء)

وقتي زكريا در دعايش گفت: «خدايا مرا تنها مگذار كه تو بهترين وارثاني!» منظورش اين بود كه فرزندي كه از او ارث ببرد داشته باشد، و چون خداي سبحان وارث حقيقي

فرزندي كه به زكريا داده شد؟ (241)

است كه همه عالم را ارث مي‌برد، لذا براي اين كه خدا را از داشتن شريك در وراثت تنزيه كــرده بـــاشـد اضـافـه كـرد كـه «تـو بهتــرين وارثــاني!»

آن جــا كــه فــرمــود همســرش را بــراي او شــايسته كرديم مراد اين است كه او را شـايستــه بــراي فـرزنـددار شــدن كــرد بعــد از آن كــه مــدت‌ها اين شـــايستگـي را نـــداشـت و زنــي عقيــم و نــــازا بــود.

مـريـم و عيسـي آيتـي بـراي جهانيان

قرآن كريم پس از شمارش نعمت‌هاي خدا بر هفده تن از پيامبران گرامي خود، آن گاه از زني ياد مي‌كند كه عفت خويش نگهداشت و خداوند از روح خويش در او دميد و او را با پسرش براي جهانيان آيتي قرار داد: