کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 158

انواع ادب و آداب تعليمي به پيامبران

خداي متعال پيامبران خود را تعليم ادب مي‌داد و آن‌ها نيز در مواقع برخورد با مردم يا در زمان دعا و درخواست از خدا آن را به كار مي‌بستند. از آياتي كه در آن‌ها خــداونــد چنين مواردي را قيد مي‌كند ما متوجه اين واقعيت مي‌شويم ، برخي از آن‌ها را بــه عنــوان نمــونـه مـي‌آوريــم:

ادب تــــو بـــه

ادب توبه (281)

نخستيــن كســي كــه ادب تــوبــه را از خـود نشان داد، آدم عليه‌السلام بود و قرآن دربـاره‌اش فرمود:

«آدم نــافــرمــاني پــروردگــار خــود كــرد و در نتيجــه از بهشــت محروم شد، پس پروردگارش او را براي رسالت بـرگزيد، و از نــافـرماني‌اش درگــذشــت، و تـوبـه‌اش را قبــول كــرد، و هــدايتــش نمــود.» (122 / طه)

ادب انجام تكاليف

درباره ادب جــامــع ديگـري كـه خــداونـد متعال انبياء خود را به آن مؤدب نموده اسـت، فــرمــوده:

(282) كليات تاريخ اديان

«پيغمبر چنان نيست كه در آن چه خدا براي او فريضه قرار داده، حرجي بر او باشد، كما اين كه سنت خدا در ساير انبياء گذشته نيز چنين بوده است، آري، امر خداوند هم مقدر است و هم مقدور،