کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 162

ادب فردي و اجتماعي (287)

دين‌را بپاداريد! و درآن متفرق‌نشويد!»(13/شوري)

زيرا اين يك آيه هم ادب فردي، يعني ادب نسبت به پروردگار را كه همان اقامه دين است ذكر كرده است و هم‌چنين ادب اجتماعي يعني ادب نسبت به مردم را، و آن متفــرق‌نشـــدن اسـت.

ادب نسبـت به خــدا

در آيه زير ادب نسبت به پروردگار يعني توحيد او، و انجام دادن عبادت بر مبناي توحيد ذكر شده است:

«وَ مااَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِـكَ مِـنْ رَسُولٍ اِلاّ نُوحي اِلَيْهِ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنَا فَاعْبُدُونِ... .»

«و ما نفـرستاديم قبـل از تو كسي از پيغمبران را مگر اين كه به او وحي مي‌كرديم

(288) كليات تاريخ اديان

كـه معبــودي جــز مــن نيســـت، پــس مـــرا عبــادت كنيــد!» (25 / انبيـاء)

ادب نسبت بـه مـردم