کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 18

تأثير نقل تاريخ در مؤمنين (35)

توضيحش اين است كه آن چه از معارف و حقايق بيان كرده همه براي مؤمنين، تذكر است و موعظه. تذكر است، براي اين كه مؤمنين با شنيدن آن‌ها آن چه را از علوم فطري مربوط به مبدأ و معاد و متعلقات آن از ياد برده بودند، به ياد مي‌آورند ؛ و موعظه است، براي اين كه معارف و حقايقي كه در لفافه داستان‌ها بيان شده و هم‌چنين خود آن داستان‌ها، جملگي مايه عبرت هستند.

تـأثيـر داستـان‌هاي قـرآن در غيـر مـؤمنيـن

در مــورد غيــر مـــؤمنيـــن فـــرمــــود:

«و به آنان كه ايمان نمي‌آورنـد بگــو:

در همان وضعـي كه قرار داريد (هر چه مي‌خواهيد) بكنيد،

(36) كليات تاريخ اديان

كــه مــا نيــز كــار خـود را مي‌كنيـم.

منتظـر بـاشيد كه مـا نيـز منتظريم!» (121 و 122 / هود)

اين قسمت از آيات مربوط به غير مؤمنين است كه در آن خداي سبحان، پيامبر گرامي خود را دستور مي‌دهد كه احتجاج و بگومگو را با ايشان خاتمه دهد و آخرين حرف را به ايشان بگويد، و پس از آن همه موعظه و آوردن داستان‌هاي گذشتگان بفرمايد: