کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 181

رسول اللّه در برابر گستاخي پيروان (313)

نحـوه گفتـار و بيـان پيــامبران

قرآن مجيد با نقل گفتگوهايي كه پيامبران الهي با مردم داشته‌اند، نشان مي‌دهد پيامبران همواره خود را جزو مردم و يكي از آن‌ها حساب مي‌كردند. آن‌ها با هر طبقه از مردم كه صحبت مي‌كردند به زبان آنان و به قدر فهم آنان صحبت مي‌كردند. چنان كه رسـول گرامي اسلام صلي‌الله‌عليه‌و‌آله فرمود:

«ما گروه پيامبران، اساس كارمان بر اين است كه با مردم به قدر عقولشان صحبت كنيم.»

انبياء عليهم‌السلام خودشان در دعوت به حق، مجهز به حق و بركنار از باطل بودند، و از هر چيزي كه مايه گمراهي است پرهيز مي‌كردند، چه موافق ميل مردم باشد و چه نباشد.

(314) كليات تاريخ اديان

پيامبران در راه امتثال اوامر حق‌تعالي جز او از احدي نمي‌ترسيدند، و در راه اظهار حق هيــچ چيــزي را مـانـع نمي‌ديـدنـد. خـداونـد متعـال نيــز آن‌هـا را يـاري مي‌فـرمـود:

«اِنّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا ـ هر آينـه ما يـاري خـواهيـم كــرد رســولان خود را!»

(51 / غافر)

از زبان نوح عليه‌السلام خطاب به قومش در قرآن آمده است كه فرمود: