کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 196

مي‌فرمايد: تو را در امتي فرستاديم كه قبل از ايشان امت‌هاي ديگري بودند و گذشتند، و اين ارسال، نظير همان ارسال و بر طبق سنتي است كه همواره در عالم جريان داشته است، و ارسال تو نيز بدين منظور بوده است كه بر امتت تلاوت كني آنچه را كه به سويت وحي مي‌كنيم، و ايشان را كه به «رحمن» كفر مي‌ورزند به مضامين اين كتــاب تبليغ نمــائي! ذكــر اســم «رحمـن» بــدان جهــت بــود كه اشــاره كنــد بــه

(334) كليات تاريخ اديان

ايــن كـه نپذيرفتن وحي‌اي كه رسول اللّه صلي‌الله‌عليه‌و‌آله بر ايشان مي‌خواند كه همان قرآن باشد، و اعتنا نكردنشان به امر آن، و اعتراضشان به اين كه چرا آيتي و معجزه‌اي از ناحيه پروردگــارش بر او نازل نشــده است، در حقيقــت كفران «رحمــت عمومي الهي» است، رحمتــي كه اگــر آن را بپذيرنــد و بــدان عمل كننــد متضمــن سعادت دنيا و آخــرت آنــان اسـت.

در عبارت آخر آيه به رسول گرامي خود صلي‌الله‌عليه‌و‌آله دستور مي‌دهد به اين كه مسئله توحيد را به صراحت به ايشان گوشزد نمايد و بگويد: او تنها پروردگار من است بدون اين كه شريكي با او باشد، (برخلاف آن چه شما پنداشته‌ايد) و تنها او براي من ربوبيت دارد، من نيــز تنهــا او را قــائـم به جميــع امــور خــود مي‌دانــم، و حوايجم را تنها به درگـاه او عــرضــه مي‌دارم ـ او وكيــل من است، و من به ســوي او بـازمي‌گــردم!(1)

رسالت، سنتي جاري در عالم (335)

هر قـومي را هــدايت كننــده‌اي هسـت!

«وَ لِكُـلِّ قَوْمٍ هادٍ... .» (7 / رعد)

از ايـــن آيــه شــريفـــه برمي‌آيد كه زمين هيچ‌وقت از يك هادي كه مردم را به سوي حق هدايت كند، خــالــي نمي‌شــود، يا بــايــد پيغمبــري باشد و يا هادي ديگــري كه بــه امر خـــدا هــدايـت كنـــد.

«كسـاني كـه كـافـر شـدند گويند:

1- الميزان ج 22، ص 269 .