کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 198

"اِنَّمــــا اَنْـــتَ مُنْــذِرٌ وَ لِكُـلِّ قَــوْمٍ هــادٍ." (7 / رعـد)

فرمود: رسـول خـدا در تفسيــر آن فــرمـوده: من منــذرم و عــلي هــادي اســت.

حال به نظر تو اي ابا محمد! آيا در امروز هادي‌اي وجود دارد؟

عرض كردم: ـ فدايت شوم، همواره از شما هادياني يكي پس از ديگري وجود داشته است تا نوبت به شخص شمـا رسيده است.

فرمود: خدا رحمتت كند اي ابا محمد! اگر اين چنين بود كه وقتي آيه‌اي كه در حق مــردي (امــامي) نــازل شــده با مردن آن مرد مي‌مرد، قرآن مي‌مرد؛ ولي قرآن كريم در بــازمـــانـــدگـــان جــاري است، چنــان كــه در گــذشتگــان جــــاري بـــود!»

(338) كليات تاريخ اديان

مقصـــود ايـــن است كه اين آيــه كــه در حــق علــي عليه‌السلام نــازل شــده است بر باقي ائمه عليهم‌السلام نيز جريان مي‌يابد. (1)

در هر ملتي پيغمبري مبعوث شده !

«وَ لَقَــدْ بَعَثْنــا في كُــلِّ اُمَّــةٍ رَسُولاً اَنِ اعْبُدُوا اللّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطّاغُوتَ....» (36/نحل)

آيه فوق اشاره به اين حقيقت است كه مسئله بعثت رسول امري است كه اختصاص