کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 22

«لَقَدْ اَرْسَلْنا نُوحـا اِلي قَوْمِهِ فَقالَ يا قَوْمِ... .» (59 / اعراف)

تاريخ‌ها و يا قصص و داستان‌هايي كه در قرآن مجيد ذكر گرديده و ما آن‌ها را

1- الميـــــــزان ج 13، ص 264 .

(42) كليات تاريخ اديان

تاريخ پيامبران مـي‌نـاميـم، مـاننـد داستـان مـوسـي و نـوح و يا داستان هود و صالح، در حقيقت ايـن داستـان‌ها تـاريـخ اقــوام و مللــي اسـت كـه ايـن بـزرگـواران درميــــان آن‌هـــا مبعـــوث شــده‌انــد.

چون در اين داستان‌ها جريان حال آن اقوام و رفتاري كه با پيامبرانشان داشتند، بيان شده، و نيز سرانجام انكارشان، و اين كه عذاب الهي همه‌شان را از بين برده و منقرضشان ساخته است. مي‌بينيم تمامي اين داستان‌ها به آياتي ختم شده‌اند كه كيفيت نزول عذاب و هلاكت آنان را بيان مي‌كند.

قسمتي از آيات سوره اعراف (از 59 تا 206) كه تاريخ اين پيامبران بزرگوار را نقل مي‌كند هدف خاصي را دنبال مي‌نمايد و آن بيان حال مردم از حيث قبول عهد الهي و يا رد آن است، تا براي مردم و بخصوص امت اسلام هشدار و انذار و مايه عبرت باشد! (1)

تاريخ ملت‌ها و تاريخ اديان (43)

تـاريـخ ملت‌ها در قرآن

قرآن براي «ملت» وجود، اجل، كتاب، شعور، فهم، عمل، طاعت، و معصيت اعتبار فرموده است. به همين جهت است كه مي‌بينيم همان‌طور كه قرآن به داستان‌هاي اشخاص اهميت داده است، بيشتر از آن به تاريخ «ملت‌ها» اهميت قائل شده است. و اين در آن هنگام بوده است كه بشر تاريخي جز ذكر حالات اشخاصي از قبيل پادشاهان و بزرگان نداشته است و تاريخ‌نويسان تا بعد از نزول قرآن هيچ توجهي به تاريخ ملت‌ها و اجتماعات نداشته‌اند و اين بعد از نزول قرآن بوده است كه احيانا برخي از مورخين از