کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 277

مورخين گفته‌اند كسي كه اين آئين را پي‌ريزي كرد و اصول و فروع آن را مهذب ساخت «يذاسف» منجم بود كه در زمان «طهمورث» پادشاه ايران ظهور كرد و مردم را به مذهب صابئه دعوت كرد و خلق كثيري از او پيروي كردند و مذاهب او در اقطار زمين مانند روم و يونان و بابل و ساير كشورها شيوع پيدا كرد و هيكل‌ها و معابدي مشتمل بر بت‌هاي ستارگان بنا گرديد.

بت‌پرستي صابئيان (473)

اين فــرقـه داراي احكام و قوانين و ذبيحه‌ها و قرباني‌هايي هستند كه به سرپرستي كاهنان خــود انجــام مي‌دهند و ذبح انسان را به آن‌ها نسبت مي‌دهند كه به عنوان تقـرب به بت صورت مي‌گرفت.

اين فــرقــه خــدا را در جنبــه خــدايي و نه در مقــام عبادت يگانه مي‌دانند. اينان خدا را از نقايص و زشتي‌ها منزه مي‌دانند و براي او صفــات سلبيه قائلند نه ثبوتيه. مثلاً مي‌گويند خدا عاجز نيست، جــاهل نيست، نمي‌ميــرد و ظلم و جور نمي‌كند و اين‌ها را مجــازا «اسمــاء حسنــي» مي‌نــامنــد و اســم حقيقــي براي خــدا قــائـل نيستند.

بت پرستي برهمائي

(474) كليات تاريخ اديان

برهمائي نيز يكي از مذاهب اصيل بت‌پرستي است و شايد قديمي‌ترين مذهب بت‌پرستي در بين مردم باشد زيرا تمدن هند يكي از قديمي‌ترين تمدن‌هاي انساني است كه ابتداي تاريخي آن به طور دقيق ضبط نشده است.

نخستين تاريخ پيدايش بت‌پرستي هند نيز معلوم نيست جز آن كه بعضي از مــورخيــن مثــل مسعــودي و ديگــران ذكر كرده‌اند كه «برهمن» نام اولين پادشاه هند است كه شهرهاي اين مملكت را آبــاد و زيــربنــاي مدنيت را در اين كشور به وجــود آورد و عــدل و داد را در بين آنان بسط داد.

احتمالاً كيش برهمائي بعد از او پيدا شده و به نام او ناميده شده است، زيرا بسياري از امت‌هاي گذشته پادشاهان و بزرگان قوم خود را مي‌پرستيدند، چون معتقد بودند كه آنان داراي سلطه غيبي هستند و «لاهوت» به نوعي در آنان ظهور كرده است. و ظاهر

بت‌پرستي برهمائي (475)