کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 282

اين‌ها تعليمــاتي است كــه از بــودا مسلم مي‌دانند و چيزهاي ديگر از قبيل عبادات و قــربــاني‌ها و غيب‌گوئي‌ها و فلسفه و اسرار، اموري است كه با گذشت زمان بدان افــزوده شــده است و مشتمــل بر سخناني نادرست و آرائي عجيب در خلقت و نظم عــالــم و امثـال آن اســت.

گاهي گفته مي‌شود كه بودا از خدا سخن نگفته و تعليم وي از خدا خالي است ولي اين

بت‌پرستي بودائي (483)

مطلــب از اين راه بــوده كــه وي تمام مساعي خود را صرف مي‌كرد كه مردم را پــارسـائي يــاد دهــد و از ايــن جهــان فريبنده بيزار كند نه اين كه از خدا روگردان بوده و اعتقاد نداشته باشد.

بت پرستي در عرب جاهليت

اعراب اولين قومي هستند كه اسلام با آنان به معارضه پرداخته و ايشان را از بت‌پرستي به توحيد فراخوانده است. قسمت اعظم اعراب در عهد جاهليت صحرانشين بودند و متمدنين آن‌ها مانند يمني‌ها نيز صحرانشيني داشتند و يك سلسله آداب و رسوم مختلط و مختلف كه از همسايگان نيرومند خود مثل فارس و روم و مصر و حبشـه و هنـد گـرفتـه بودند و مقـداري از آن آداب ديني بود كه در بين آنان حاكم بود.

(484) كليات تاريخ اديان

اسلام و پيشينيان اعراب يعني اعراب اصلي و از جمله قوم «عاد» در «ارم» و قوم «ثمود» بت‌پرست بودند. به طوري كه خداوند در كتاب خود از قوم هود و صالح و اصحاب مدين و اهل سبا در قصه سليمان و هدهد حكايت كرده است، تا بالاخره ابراهيم پسر خود اسماعيل و مادر وي هاجر را به سرزمين مكه كه بياباني بي‌آب و علف بود و قبيله «جرهم» در آن جا مسكن داشتند آورد و در آن جا ساكن ساخت. كم‌كم اسماعيل رشد كرد و شهر مكه ساخته شد و ابراهيم عليه‌السلام كعبه ـ بيت الحرام ـ را ساخت و مردم را به دين حنيف خود كه اسلام بود دعوت كرد و دعوتش در حجاز و اطراف آن پذيرفته شد و حج را براي مردم تشريع كرد كه آيه زير در ضمن نقل خطاب خدا به ابراهيم به‌طور مجمل آن را نقل مي‌كند:

بت پرستي در عرب جاهليت (485)

«وَ اَذِّنْ فِــي‌النّاسِ بِالْحَــجِّ... ـ در بيــن مــردم اعــلام حــج كــن كـه پياده آينــد و بر اسبــان لاغــر انـدامي كه از دره‌هــاي عميق مي‌آيند.» (27 / حج)