کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 30

آن چه از مجموعه آيات شريفه قرآني در زمينه آفرينش انسان و زندگاني اوليه او استفاده مي‌شود، اين است كه اين نسل انساني يك نوع مستقل است كه از نوع ديگري جــدا نشــده و از روي قـانـون تكامل طبيعي به وجود نيامده، بلكه خداوند آن را مستقيما از زمين آفـريده است.

يعني‌زماني‌بودكه‌زمين و آسمان وجودداشت، و درزمين‌موجوداتي‌ديگربودند ولي انسان‌نبود. بعدخدايك‌جفت‌ازنوع‌انساني‌آفريدكه سرسلسله‌نسل موجودبشر مي‌باشد.

قرآن مجيد، در مورد اين كه قبل از اين نسل انساني كه از آدم و حوا به وجود آمده‌اند، آيا در روي زمين انسان‌هايي ديگر بوده‌اند يا نه ساكت است و اشاره‌اي مشخص بدين امر نكـرده است.

آغاز پيدايش انسان (57)

تـركيـب دوگــانــه انســان

از نظر قرآن مجيد، خداي تعالي هنگام آفرينش انسان، آن را مركب از دو جزء و داراي دو جوهر قرار داد: يكي جوهر جسماني كه ماده بدني اوست، و ديگري جوهر مجرد كه روح و روان اوســت. ايــن دو پيــوستــه در زنــدگــاني دنيوي همراه و ملازم يكديگرند و هنگام مرگ روح زنده از بدن جدا مي‌شود و سپس انســان بــه پيشگاه پروردگار بازمي‌گردد.

تجهيز انسان براي تسخير جهان

(58) كليات تاريخ اديان

خداوند متعال نوع انسان را كه آفريد قواي ادراكي در او به وديعت گذاشت و چشم و گوش و حواس باطني برايش قرار داد، و او را يك نيروي فكري عطا فرمود تا بتواند با آن بر حوادث موجود در گذشته و آينده اطلاع پيدا كند، و از اين نظر يك نحوه احاطه‌اي بر حوادث عالم پيدا كند. در عين حال، خداي متعال همه چيز را مسخر انسان كرد. يعني نــوع انسان را داراي يك سنــخ وجودي فرمود كه قابل ارتباط با همه چيز باشد و از همه چيــز به طور مستقيم يا به وسيله ابزارهايــي كه از طريق كاربــرد فكر خود درست مي‌كند، بهره‌منـد شود.

انسان با نيروي فكر خود همه چيز را در استخدام خود درمي‌آورد و بدين‌وسيله با استفاده از آن‌ها به هر طريق ممكن به زندگي خود ادامه مي‌دهد. انسان حتي نوع خود را