کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 48

عمر كوتاه برخي از احكام اديان (91)

شرايع كرده‌اند صحيح نيست زيرا اگر اين‌طور باشد امر به اقامه دين فقط محدود مي‌شود به اصول سه‌گانه دين يعني توحيد و نبوت و معاد، و بقيه احكام را اصلاً شامل نمي‌شــود، چون حتي يك حكم فرعي هم سراغ نداريم كه با همه خصوصياتش در تمامي شرايع وجود داشته باشد.

تفـرقـه و انشعــاب در اديــان

«وَ مـا تَفَـرَّقُـوا اِلاّ مِـنْ بَعْـدِ مـا جـاءَ هُـمُ الْعِلْـمُ بَغْيـا بَيْنَهُــمْ... .»

«همين مردمي كه شريعت برايشان تشريع شده بود از شريعت متفرق نشدند و در آن اختلاف نكردند و وحدت كلمه را از دست ندادند مگر در حالي كه اين تفرقه

(92) كليات تاريخ اديان

آن‌ها وقتي شروع شد و بالا گرفت كه قبلاً علم به آن چه حق است، داشتند ولي ظلم و حسدي كه در بين خود معمول كرده بودند نگذاشت بر طبق علم خود عمل نمايند، و در نتيجه در دين خدا اختلاف راه انداختند.» (14 / شوري)

منظور از اختلاف در آيه فوق، اختلاف در دين است كه باعث شد انشعاب‌ها و چند دستگي‌ها در بين بشر پيدا شود.

خداي سبحان در مواردي از كلام خود اين امر را مستند به بغي كرده است، و اما اختلافي كه بشر قبل از نازل شدن شريعت داشت و باعث شد كه خدا شريعت را تشريع كند، اختلاف در شئون زندگي و تفرقه در امور معاش بود كه منشأ آن اختلافي بود كه بشــر در طبيعــت و سليقه و هدف داشــت، و وسيلــه شــد براي نــزول وحي و

تفرقه و انشعاب در اديان (93)