کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 85

وقتي صحبت از رسولاني مي‌كند كه رسولان ديگر به دنبال آنان آمدند، اشاره به نوح و ابراهيم عليهم‌السلام و سابقين از ذريه آن دو بزرگوار است. به دليل اين كه بعد از نوح هيچ پيامبري مبعوث نشد مگر آن كه از ذريه آن جناب بود، چون نسل بعد از نوح نسل خود آن جناب بود. به شهادت اين كه عيسي بن مريم با اين كه از ذريه ابراهيم عليه‌السلام است معذلك خداي تعالي درباره نوح عليه‌السلام فرموده: «تنها ذريه او را باقي مانده قرار داديم،» باز فرموده «و از ذريه نوح، داود سليمان است... و يكي هم عيسي است.»

پس معلوم مي‌شود منظور از جمله «رسولان ديگر به دنبال آنان آمدند،» در پي آوردن لاحقين از ذريه آن دور بزرگوار است بعد از آن دو، كه سابقين ذريه آن دو بودند، و در عبارت «به دنبال آنان» اشاره‌اي است به اين كه طريقه‌اي كه بشر بايد در

توالي رسولان از ذريه نوح (159)

پيـش بگيــرد يك طريقـه است كه آيندگان بايد آن را به دنبال گذشتگان پيش بگيرند. (1)

پيـامبران اولـواالعزم

يك دسته از انبياء كه از حيث رتبه و مقام بر ديگران مقدمند «الواالعزم» ناميده مي‌شوند. جهت ناميده شدن آن‌ها به اين عنوان اين است كه آن‌ها بر عهدي كه از ايشان گـرفتـه شـده ثبات و استقامت ورزيدند و ابدا فراموش نكردند.

منظور از اين عهـد همان پيماني است كه خداوند مي‌فرمايد:

«و هنگــامي كه از پيغمبــران پيمــان‌شان را گـرفتيـم،

1- الميزان ج 37، ص 360 .

(160) كليات تاريخ اديان