کلیات تاریخ ادیان از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 91

كلمه «ملت» به پيامبر اضافه مي‌شود از اين نظر كه روش و سنت اوست، و به امت همت هم اضافه مي‌شود از اين نظر كه آنان به آن راه رفته و آن روش را گرفته‌اند ـ مانند «مِلَّــةَ اِبْراهيــمَ حَنيفـــــا».

خلاصه اين شد كه «دين» در اصطلاح قرآن اعم از شريعت و ملت است.

دليل اختـلاف شـريعت‌ها و قـوانيـن اديان

خداوند متعال در قرآن كريم مي‌فرمايد:

(170) كليات تاريخ اديان

«... هر گـروه از شما را آئيـن و روشي مقــرر كرده‌ايم،

و اگر خــدا مي‌خــواست شما را يك امت مي‌سـاخت،

ولي تا شما را در آن چه به شما عطا كرده و نعمت داده، بيازمايد... .» (48/مائده)

اين آيه بيان علت اختلاف شريعت‌هاست. و منظور از يك امت قرار دادن. يك جعل و قرار تكويني و طبيعي نيست كه همه را يك نوع موجود قرار دهد، مردم خود افراد يك نوع هستند و بر يك روش زندگي مي‌كنند، بلكه منظور اين است كه ايشان را در اعتبار يك امت و بر يك سطح استعدادي و آمادگي حساب كنيم و در نتيجه به جهت نزديكي درجاتي كه برايشان در نظر گرفته شده يك شريعت قرار دهيم.

عطيه‌هايي كه در آيه فوق ذكر شده به حسب امت‌ها فرق مي‌كند. البته اين اختلاف‌ها