هزار و یک نکته پیرامون امام زمان علیه السلام صفحه 434

1- 937. ینابیع المودّه : 432؛ کشف الغمّه 3 : 262.

2- 938. تاریخ غیبت کبری : 458.

3- 939. الغیبهللنّعمانی : 251.

4- 940. الغیبهللنّعمانی : 271.

به نظر می رسد تبیینِ حوادث و وقایعِ دوران بنی امیه و بنی عبّاس، در برخی روایات، به منظورِ هوشیار ساختنِ مسلمانان و آگاهی دادن به آنها نسبت به وظایفِ حسّاس خویش در آن دوران است نه تبیین علامتِ ظهور.

پیش گویی این حوادث، به خاطر اهمیت فوق العاده آن برای مسلمانان آن زمان و نسل های آینده بود.

این نکته نیز در خور توجّه است که حاکمان بنی عباس تلاش می کردند تا قدرت را از دستِ بنی امیه بگیرند، از این روی، «نفسِ زکیه» را مهدی معرفی می کردند و از جانبِ دیگر سعی می کردند شورش ابومسلم خراسانی را در راستایِ قیام مهدی علیه السلام و نشانه ظهور وی قلمداد کنند. بر این اساس، بعید نیست حاکمان بنی عبّاس، به دلخواه خویش، در این روایات دست برده باشند و آنها را با خود تطبیق کرده باشند.

نکته 734 خسوف و کسوف

از نشانه هایِ ظهور، کسوف در نیمه ماه رمضان و خسوف در آخر و یا اوّل همان ماه است.

کسوف در روزهایِ نخست و روزهایِ آخر ماه و خسوف در روزهایِ میانی ماه، طبیعی و عادّی است و در طولِ تاریخ، بارها و بارها، رخ داده و از نظر علمی خسوف و کسوف در روزهای یاد شده، پدیده عادّی به حساب می آید و از دیرباز، منجّمان، بر اساسِ محاسبه هایِ دقیقِ ریاضی و نجومی، زمان گرفتن خورشید، یا ماه را در طول سال، پیش بینی می کرده اند، ولی خورشید گرفتگی در وسط ماه یا ماه گرفتگی در اول و یا آخر آن، ظاهرا امری غیر عادی و رؤیتِ آن، امکان ندارد. البته در خود روایات هم، به غیرِ عادّی