پژوهشی پیرامون تدبردر قرآن صفحه 12

شأن معلم قرآن و پاداش او

معلم قرآن شأن بسیار والایی در میان مردم دارد؛ در احادیث آمده است که:

«من علّم عبدا آیه من کتاب اللّه فهو مولاه، لا ینبغی له ان یخذ له و لا یستأثر علیه فان هو فعله قصم عروه من عری الإسلام». (ص) (کنز، خ 2384) (هر که بنده ای را آیه ای از کتاب خدا بیاموزد پس او مولای او خواهد بود که او (شاگرد) را سزاوار نیست که در نیمه راه- در میان مشکلات- او را رها کند و نه اینکه بر او مقدم شود، پس اگر او این کار را کرد، دستگیره ای از دستگیره های اسلام را شکسته و بریده است).

«ألا من تعلّم القرآن و علّمه و عمل بما فیه، فأنا له سائق إلی الجنّه و دلیل إلی الجنّه». (ص) (کنز، خ 2375) (بهوش باشید! هر که قرآن را فرا گیرد و بیاموزد و به محتوایش عمل نماید پس من سوق دهنده و راهنمای او سوی بهشت خواهم بود).

«من تعلّم للّه و عمل للّه و علّم للّه دعی فی ملکوت السّموات عظیما». (ع) (بحار، ج 2، ب علم) (هر که بخاطر خدا فرا گیرد و بخاطر خدا عمل نماید و بخاطر خدا بیاموزد در ملکوت آسمانها شخص با عظمتی خوانده می شود).

الف: تدبّر و اهمیّت آن:

«تدبر» در لغت «ژرف اندیشی و عاقبت اندیشی» می باشد؛ (1) این واژه چهار بار