پژوهشی پیرامون تدبردر قرآن صفحه 133

غلیظ- أخذ کرد که بی شک باید- محتوای- کتاب را برای مردم روشن کنید و آن را پنهان مسازید ...).

«... و ما أخذ اللّه علی العلماء ألّا یقاروّا علی کظّه ظالم و لا سغب مظلوم ...».

(نهج، خ 3) (... و آنچه را که خدا بر علماء أخذ کرده است که بر شکم سیری ستمگر و گرسنگی مظلوم آرام نگیرند ...).

هر که در این مرتبه کوتاهی کند مسئول است و گرفتار لعنت ابدی خدا!:

«إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَیِّناتِ وَ الْهُدی مِنْ بَعْدِ ما بَیَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْکِتابِ، أُولئِکَ یَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ یَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ». (بقره/ 159) (بیقین کسانی که کتمان می کنند آنچه را که از روشنگریها و هدایتها فرو فرستادیم بعد از آنکه برای مردم در کتاب آن را روشن کردیم، آنان را خدا لعنت می کند و لعنت کنندگان- نیز- آنان را لعنت می کنند).

مؤمن راستین، با توجّه به مرتبه درک و فهمش، از افشاء چهره طغیان، و روشن کردن حقایق، به طرق گوناگون کوتاهی نمی کند اگرچه در «حال تقیّه» بسر برد چرا که «تقیّه» پنهانکاری است نه سکوت. (1)

ت: مرتبه عملی

این مرتبه، نهی عملی است و به قدر توان، باید در این مسیر، کوشید و هرگز قابل