پژوهشی پیرامون تدبردر قرآن صفحه 216

لِمَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً وَ لا یُلَقَّاها إِلَّا الصَّابِرُونَ». (قصص/ 80- 79) (پس قارون قاهرانه بر قومش در زینت خود بیرون آمد، کسانی که زندگی پست را می خواهند گفتند ای کاش! برای ما نیز می بود همانند چیزی که به قارون داده شد، چرا که او بی شک صاحب بهره ای عظیم است و کسانی که علم و معرفت داده شده اند، گفتند وای بر شما پاداش خدا ارزشمند است برای کسی که ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد و این حقیقت را جز افراد شکیبا بروشنی در نمی یابند).

آنکه دلش را زینت دنیا و جاه و مقام و قدرت طلبی و لذت حرام، شیفته خود نموده و به اسارت کشانده است نمی تواند بدیها را با خوبیها رفع نموده، شیفتگان به دنیا را متحول نماید و عشق به آخرت را در دلشان زنده کند:

«تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَهُ نَجْعَلُها لِلَّذِینَ لا یُرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقِینَ». (قصص/ 83) (آن خانه آخرت است که آن را برای کسانی که نه سرکشی در زمین و نه فساد را می خواهند، قرار می دهیم و عاقبت مطلوب از آن پروا پیشگان است).

14 و 15 و 16- حقیقت طلبی، آزاد اندیشی و شرح صدر

«اولوا الألباب» تشنه حقیقت اند از این رو در جستجوی آن به هرجا سرک می کشند و از هر کس سراغ آن را می گیرند بدین جهت، در پی حقیقت به هر سخنی گوش فرا می دهند و از بهترین و زیباترین آن پیروی می نمایند: (1)